Curate, connect, and discover
Bengeceninkaranlığı - Blog Posts
Öyle birini arıyorum ki bu hayatta
Beni ben yapacak
Tekrar beni kendim olmamı sağlayacak
Güven duygusu aşılayacak...
Bir zamanlar umutla dolu olan o kalbimi yeşillendirecek
ve son olarak öfkemi dindirecek.
Kendime çok öfkeliyim her zaman öyleydim
Kendimi sevmem, sevemem.
Eğer böyle biri varsa gerçekten öyle çıksın karşıma.
İltifat sevmem...
İltifat ya da nazik söz bana boş gelir ve aniden olmasına alışık değilim...
Şimdi en kötü olan kısma geldik.
O da böyle birinin olmaması...
İnsanın tutunacağı o kadar şey varken bu hayatta gidip te kendini yokuşa sürükleyecek olana tutunması bu da hepimizin yaptığı ayrı bir aptallık...
Gecenin yarısı muhafız kaldırdığı kılıcıyla küçük kızı tam öldürecekken bir anda durar.
Çünkü küçük kızın yüzündeki gördüğü yansıma ay ışığının berraklığıdır...
Karanlık Zihinler kitabını bitirmek üzereyim.
Eğer okumak isterseniz güzel bir bilim kurgu kitabı öneririm.
Yakında umarım Buz Kapanına başlayacağım.
Herhangi bir günün cuma akşamı...
Kafam bulanık, kendimi ben bile tanıyamaz hale gelmiş şekilde şuan buradayım.
Karışıklık, yalnızlık, çaresizlik ve güvensizliğim kendimi daha çok bitik hale getiriyor.
Geceleri sabahlıyor... Kafam patlayacak kadar içinde bulunan gürültüden dolayı çatlıyor.
Kitap okuyor, müzik dinliyor ve günü bir şekilde boş bitiriyorum.
Okul açılacak yakında ama açılsa da değişim olmayacak.
Beni bekleyen sınıfta sevecen bir şekilde biri olmayacak...
Yine yalnız başıma sırada oturup kitap okuyarak ya da çevremdeki boş insanların hareketlerini izleyip bu dönemi de bitireceğim.
Satırlara sözleri geçirirken zihnimdeki bütün düşünceleri aktarıyor olacağım.
Bu yüzden eğer okumadan geçersen hiç şaşırmam veya umursamam çünkü bu senin tercihine bağlıdır.
Beni şu ana kadar umursamayanlar arasında senin bir tarafın eksik olmaz sadece artısı olur.
Önceden ben hep bir hata mı yaptım diye sorgulardım kendim kendime ama anladım ki sonrasında bu insanların kendilerinin beni anlamak istememelerinden kaynaklıymış.
Bir insanın elinden sıkıca tutup ona bir daha ayrılmayacaklarına dair söz vermek o kadar kolay oysaki...
İnsanların bencillikleri yüzünden kalp kırıklıkları yaşayan o diğer topluluk için nasıl zordur oysa onlara güvenmeleri, inanmaları, kendilerinden bile daha çok sevmeleri ama böyle insanların değeri bilinmemektedir.
Yerdeyken ayağa kalkmayı öğrendim...
Diz üstü yere düştükten sonra bir el uzatanı beklemeyi bırakamadım.
Bengeceninkaranlığı
Sizin söylediğiniz kalp kıran sözlere susmamız kabullenmekten değil...
Sizin dediklerinize karşı çıkmamız ve istediğimizi söylememiz asi olduğumuzdan değil...
Sizin bize laf edip bizim ise başımızı eğmemiz saygıdan değil.
Bengeceninkaranlığı
Bu hayatta ne olursa olsun...
Ne yaşanırsa yaşansın, hep zorluklara karşı gelen ve pes etmeyen...
Güçlü kadınlar hep var olacaklar.
Bengeceninkaranlığı
Bir insan bu kadar mı gözükür dışardan sert, güzel ve asi...
Fakat içindeki kalp kırıklarını bilmeden...
Bengeceninkaranlığı
Bu yaşayıp bulunduğumuz şehri yıksan...
İçimdeki kendi kurduğum şehri yıkmaktansa...
Daha az acırdı kalbim.
Bengeceninkaranlığı
Remember why you started...
One day, you'll be at a place .
You always wanted to be.
Türkçe çeviri
Neden başladığını hatırla...
Bir gün bir yerde olacaksın.
Sen hep olmak istedin.
Law school
İf you believe yourself... You can do everything.
Because of thanks Kang Sol A💜
Yıldızlar karanlık olur mu derseniz...
Hayır.
Yıldızlar hiçbir zaman karanlık olamaz. Gece onunla birlikteyken bile...
Gece o yıldızların çıktığı akşam...
Sadece gecenin hiçbir zaman bitmeyeceği karanlıkla söner yıldızlar onunla birlikte...
Bengeceninkaranlığı
Bazen, tek gecenin karanlığını hapsolduğumuz geceler olmaz.
Çünkü, içimizdeki ruhta onunla hapsolur o gece...
Eğer, ruhundaki... içindeki acılarla birlikte ne kadar çoksa o zincir daha çok bağlanır bileklerine...
Peki ama sorarım size bu zinciri açacak bir anahtar var mıdır?
Kalbinin içinde biriktiğin yılların acıları mı daha acı...
Yoksa o acıyı sana çektiren kişiye söylemen mi?
Bengeceninkaranlığı
Yıllar geçer, Ve o zaman gelir...
O zaman karanlığın geceyi tamamen acıyla birlikte kapladığı vakittir...
Birine ‘’Sus!!!’’ demekle o kişiyi söylemek istediklerinden susturabilirsin...
Peki ama... Onu kendi kafasından geçen düşünceleri bu kadar kolay susturabilir misin?
Ya da birinin kalbinin kırdıktan sonra onu bir daha onarabilir misin?
Bir insanın kalbi tektir.
Aynı zamanda onun sevgisinin, kalbinin senin olmasının 1 kerelik olduğu gibi...
Bengeceninkaranlığı
Saat 00:07
Mai ve siyah kitabını okumayı bırakıp kafamdan ne geçtiğini bilmediğim düşüncelerle birlikte buraya yazmaktayım. Mükemmel(!) Ahmet Cemil karakteri var onun babası bir kazadan dolayı ölüyor... Bunun acısıyla ve hüznüyle bir de mektebe gidiyor. Yazar olmak istiyor, şiirlere ilgi duyuyor ve arkadaşı Hüseyin Nazmi ile okumaya başlıyorlar. Akıcı bir kitap... Hala okuyorum.
İlla acılardan mı bahsedeceğiz biraz da günlük hayatımızdan yazalım:)
Kimse bana ışık tutamaz...
Kimse beni bulamaz...
Kimse bana bir el uzatmayacak...
Çünkü, ben zaten karanlık olmuştum.
Beni bulan olursa da soruyorum ona...
Benim karanlığımı aydınlatacak kadar yeter mi ışığın?
Bengeceninkaranlığı
Ahmet Cemil gökyüzünün maviliklerini, gökyüzünün karanlığında çıkan çoban yıldızının beyaz gülüşünü bile bir ümit olarak görmüştü...
Mai ve Siyah
Gelecek günün biten günden farkı olduğuna inanırım...
Tamam, senin için o gelecek günün değişmemiş olabilir...
Fakat o gün senin aynı olduğu için başkalarında da olacak mıdır?
O gün belki yeni bir çiçek açmıştır, ya da o zaman yatakta hasta olan bir çocuk iyileşmiş olabilir...
Bir suçlu olan insanın bulunması ya da denizin daha güzel görünmesi olabilir...
Yani sen hayata nasıl bir bakış atarsan öyle ilerler.
Bengeceninkaranlığı
Hedefinize ulaşamayacağınızı kanaat getirdiğinizde, hedefinizi değil, hedefinize giden yolu gözden geçirmelisiniz.
Zig Zaglar
Bir noktadan sonra vazgeçmek olanaksızdır. Erişilmesi gereken noktada orasıdır.
Franz Kafka
Zaten karanlıkta kalmamızın sebebi kaybolmak değil midir bir yandan da?
O zaman... Karanlıkta bizi bulmak isteyen biri görmedikçe bize nasıl ışık tutacak hayatımızda?
Sen o karanlıktan çıkmadıkça, ne seni bulan ne de seni bu hayatta gören olacak hayatında...
Değerini bil... Ve hayatının hep karanlıkta kaybolmak değil, kendinin ne kadar önemli olduğunu bilip çık o karanlıktan...
Başkalarının seni önemsemesini istemesinden değil.
Bengeceninkaranlığı
Ben zaten o karanlığa tamamen hapsolmuşken, sen ümidini kaybetme...
Kim bilir... belki o karanlıktan çıktıktan sonra sana biri ışık olur.
Neden hep seven daha çok üzülür?
Neden hep ilk bataklığa doğru giden çamura batar?
Neden hep iyi olan kötü olur?
Bengeceninkaranlığı
Kimsenin beni bulmasına ihtiyacım yok...
Çünkü ben zaten kendi karanlığımda kaybolmuşum...
bengeceninkaranlığı
Bir satır söz, gözlerimizden akan bir gözyaşı...
Şömineden çıkan bir alev bile...
Önem kazanabilir bazen...
Bengeceninkaranlığı