Yıldızlar karanlık olur mu derseniz...
Hayır.
Yıldızlar hiçbir zaman karanlık olamaz. Gece onunla birlikteyken bile...
Gece o yıldızların çıktığı akşam...
Sadece gecenin hiçbir zaman bitmeyeceği karanlıkla söner yıldızlar onunla birlikte...
Bengeceninkaranlığı
Bazen, tek gecenin karanlığını hapsolduğumuz geceler olmaz.
Çünkü, içimizdeki ruhta onunla hapsolur o gece...
Eğer, ruhundaki... içindeki acılarla birlikte ne kadar çoksa o zincir daha çok bağlanır bileklerine...
Peki ama sorarım size bu zinciri açacak bir anahtar var mıdır?
Kimsenin gerçekte kim olduğunu bilmesine ihtiyacın yok...
Bazen tek kendin bilsen de yeter...
Bengeceninkaranlığı
Kimse bana ışık tutamaz...
Kimse beni bulamaz...
Kimse bana bir el uzatmayacak...
Çünkü, ben zaten karanlık olmuştum.
Beni bulan olursa da soruyorum ona...
Benim karanlığımı aydınlatacak kadar yeter mi ışığın?
Bengeceninkaranlığı
Bazen bir çatıda yalnız başına kahveni alıp yıldızları izlemek...
Kendini karanlık bir odaya kapatmaktan daha iyiydi bir yandan da...
You don’t need anyone to help in your life.
Focus your lessons, Not talk too much about your dreams.
Because peoples are always same...
They can’t change but you can change your life for not everyone. Only for you...
İmagine your future...
What did you see?
Kalıcı arkadaşlar olacak mıdır ki bu dünyada? Hayır... Arkadaşlıklar dostluklar ateş gibidir...Bir üflemenle söner ve giderler. Aynı bir ateş gibi...
Ama ateş geriye bırakmaz mıydı küllerini onunla birlikte?
İşte bizi de böyle bıraktılar... Geriye sadece arkalarından küllerini bıraktılar.
Sıcak bir kahvenin içine buz atılamaz...
Çünkü buz atılırsa soğumaz mı o kahve?
O zaman sizde bizim mutlu olduğumuz zamanları, Heyecanlı olduğumuz, Hep birlikte olduğumuz zamanlara karışmayın...
Bengeceninkaranlığı
Anyone who keeps the ability to see beauty never grows old.
— Franz Kafka
Bir dikenli gül alırsın eline...
Eline batar ama önemli olan bir şeyi sevmek değil midir dikenleri olsa da?
Öyle birini arıyorum ki bu hayatta
Beni ben yapacak
Tekrar beni kendim olmamı sağlayacak
Güven duygusu aşılayacak...
Bir zamanlar umutla dolu olan o kalbimi yeşillendirecek
ve son olarak öfkemi dindirecek.
Kendime çok öfkeliyim her zaman öyleydim
Kendimi sevmem, sevemem.
Eğer böyle biri varsa gerçekten öyle çıksın karşıma.
İltifat sevmem...
İltifat ya da nazik söz bana boş gelir ve aniden olmasına alışık değilim...
Şimdi en kötü olan kısma geldik.
O da böyle birinin olmaması...