Öyle birini arıyorum ki bu hayatta
Beni ben yapacak
Tekrar beni kendim olmamı sağlayacak
Güven duygusu aşılayacak...
Bir zamanlar umutla dolu olan o kalbimi yeşillendirecek
ve son olarak öfkemi dindirecek.
Kendime çok öfkeliyim her zaman öyleydim
Kendimi sevmem, sevemem.
Eğer böyle biri varsa gerçekten öyle çıksın karşıma.
İltifat sevmem...
İltifat ya da nazik söz bana boş gelir ve aniden olmasına alışık değilim...
Şimdi en kötü olan kısma geldik.
O da böyle birinin olmaması...
If the heart was made to be broken what the heart would make for us? Nothing?
the heart was made to be broken - oscar wilde ⋆˙⟡
İnsanın tutunacağı o kadar şey varken bu hayatta gidip te kendini yokuşa sürükleyecek olana tutunması bu da hepimizin yaptığı ayrı bir aptallık...
Bazen tek sığınaklarımızdır kitaplar...
Bazen ise duygularımızı tek açabileceğimiz bir deliktir satırları...
Bugünün kitabı Dostoyevski Suç Ve Ceza romanı...
Peki siz şuan hangi kitabı okuyorsunuz ya da başladığınız bir kitap var mı?
Önerilerinizi yazarsanız çok sevinirim.
Herkese yıldızların hiç sönmediği, Gecenin karanlığının sizi hapsetmediği, Kendi içinde tutsak kalıp içinden çıkamayanlara ise ışıklarla , aydınlıkla ve Yıldızların ve Ayın parlaklığının her zaman yüzünüze yansıdığı bir gece dilerim.
İyi geceler...
Gerektiği zaman gecelere haykırdığımız, ağladığımız ve dayanamıyorum dediğimiz geceler hep vardı...
Peki kimse yine yanımızda var mıydı?
Kimsenin beni bulmasına ihtiyacım yok...
Çünkü ben zaten kendi karanlığımda kaybolmuşum...
bengeceninkaranlığı
Busy...