çoğu erkek benim bir kavram olduğumu, onları bütünlediğimi, yaşadıklarını hissettireceğimi düşünür. oysa ben huzur arayan, kafası karışık bir kızım o kadar. kendi dertlerini bana yükleme.
sevemiyormuş meğer katı kalbim doya doya
yani ben bu kadarını hak edecek ne yapmıs olabilirdim ki
anılara kapılıp kanma, dünyanın da düzeni böyle
yağmurda donarak overthink yapmak çok iyi geldi
içindeki öfke geçince ne kadar özlediğini fark etmek
o an için hatırla, bağıra çağıra özle beni.
bir an için olur ya, arayıp bulamaz hislerini.
insan bazen kaybettiği insanları değil de onlarla kaybettiği kendini özler
teninse cehennemim düşünmem koşarak gelirim