“The week before Christmas, when snow seemed to lie thickest, was the moment for carol-singing; and when I think back to those nights it is to the crunch of snow and to the lights of the lanterns on it.”
- Laurie Lee, Cider With Rosie
Dertlerini ailene bile güvenemeyecek kadar anlatamıyorsun artık?
Sonra, Bu gençler neden bu kadar acılı ve psikolojik sorunları var?
Herhangi bir günün cuma akşamı...
Kafam bulanık, kendimi ben bile tanıyamaz hale gelmiş şekilde şuan buradayım.
Karışıklık, yalnızlık, çaresizlik ve güvensizliğim kendimi daha çok bitik hale getiriyor.
Geceleri sabahlıyor... Kafam patlayacak kadar içinde bulunan gürültüden dolayı çatlıyor.
Kitap okuyor, müzik dinliyor ve günü bir şekilde boş bitiriyorum.
Okul açılacak yakında ama açılsa da değişim olmayacak.
Beni bekleyen sınıfta sevecen bir şekilde biri olmayacak...
Yine yalnız başıma sırada oturup kitap okuyarak ya da çevremdeki boş insanların hareketlerini izleyip bu dönemi de bitireceğim.
Satırlara sözleri geçirirken zihnimdeki bütün düşünceleri aktarıyor olacağım.
Bu yüzden eğer okumadan geçersen hiç şaşırmam veya umursamam çünkü bu senin tercihine bağlıdır.
Beni şu ana kadar umursamayanlar arasında senin bir tarafın eksik olmaz sadece artısı olur.
Önceden ben hep bir hata mı yaptım diye sorgulardım kendim kendime ama anladım ki sonrasında bu insanların kendilerinin beni anlamak istememelerinden kaynaklıymış.
Bir insanın elinden sıkıca tutup ona bir daha ayrılmayacaklarına dair söz vermek o kadar kolay oysaki...
İnsanların bencillikleri yüzünden kalp kırıklıkları yaşayan o diğer topluluk için nasıl zordur oysa onlara güvenmeleri, inanmaları, kendilerinden bile daha çok sevmeleri ama böyle insanların değeri bilinmemektedir.
From now on... I will add playlists to this website. İf you listen this playlist right now, welcome my friend!
...