Listen Close, Music Soul...

Sizce bir insanı hangisi daha çok acıtır? Birini arkadaşın sanıp onun senin için en iyi arkadaşın olduğunu düşünüp onun hep yanında bulunman mı? Yoksa, Onun seninle hiç arkadaşlık kurmak istemediğini bilip ve onun seni sevmediğinin yüzüne vurulması mı? Bence bu hayatta hepimiz karşımızdaki insanların duygularını önemsemez olmaya başladık. Hep kendi dediklerimizi duymaya... Karşımızdaki kişinin dediklerini dinlememeye başladık.

Bu yüzden içimize kapandık. Kendimiz karanlıkta kaldık... Ve bir daha ışık bulamadık... Ne bize bir el vardı bizi bu karanlıktan çıkarabilecek... Ne de bir ışık vardı bu karanlığı aydınlatabilecek. Bu yüzden tutunmalıyız yıldızlara ve aya... Bakmalıyız her gece gökyüzüne ve hala bir umut olduğunu birbirimize hatırlatmalıyız ki bir ışık doğsun karanlığın içine... Ve çıkalım biz bu karanlıktan gökyüzüyle...

Gecenin tamamen karanlık olmamasını sağlayan, Aydınlığı ay ve yıldızlardır. Ne olursa olsun gece bir sis bulutu gibi örtülse de kara bulutlar yıldızların ve ayın üstüne... Onun parlaklığı asla gitmeyecek... O kara bulutlar gittiğinde tekrar yükselecektir ay ve yıldızlar parlaklığıyla gökyüzüne...

Biz farklı yerlerde ama aynı çatı altında yıldızların altındaydık.

Ne olursa olsun nerde olursak olalım yıldızlar parlak olacaktır değil mi?

Peki ama ay...Ay sizce gerçekten aydınlık mıdır?

Ay bence kendisini parlak ve aydınlık gösterir fakat ay tam aydınlık değildir...

Onun da gölgesi vardır bizim hiç görmediğimiz karanlık bir gölgesi...

İnsanlarda böyledir. Ön yüzünden ışığının parlaklığı vurar yüzümüze fakat karanlıktır gölgesi...

Ön tarafından düşer ayın yansıması parlaklığıyla nehre... 

Arka tarafında ise karanlık gölgesi kalır onunla birlikte...

Her şey tamamen aydınlık değildir... Aynı Ayın karanlık bir yüzü olduğu gibi...

İnsanın tutunacağı o kadar şey varken bu hayatta gidip te kendini yokuşa sürükleyecek olana tutunması bu da hepimizin yaptığı ayrı bir aptallık...

If the heart was made to be broken what the heart would make for us? Nothing?

the heart was made to be broken - oscar wilde ⋆˙⟡

Why all streets silence?

Why our all dreams dark?

Why don’t  you hear me my god? 

All of my tears pour like rain...

All midnight... 

Gecenin aydınlık olması ne kadar uzaksa...

Ayında gecenin içinde hep parlak olması o kadar azdı...

                                                                                              Bengeceninkaranlığı

Kalıcı arkadaşlar olacak mıdır ki bu dünyada? Hayır... Arkadaşlıklar dostluklar ateş gibidir...Bir üflemenle söner ve giderler. Aynı bir ateş gibi...

Ama ateş geriye bırakmaz mıydı küllerini onunla birlikte?

İşte bizi de böyle bıraktılar... Geriye sadece arkalarından küllerini bıraktılar.

Books are our lifes and the only thing which understand us..

Bu şarkıya aşık oldum... 🖤