Ben iyi biri değilim ama yemin ederim seni çok seviyorum.
Sevgilim sabahın erkenini seviyor, ben geceyi ve esmerliğini onun, o dorukları sevior, korkuyor bundan ben rüzgarla buluşan tepeyi, tuhaflığı, ona bir yeşil gülümsüyor, ben, hayatı delice sevdiysem nasıl, diyorum, seni de öyle.
Birhan Keskin
ozune donuyor insan, karsisindaki en buyuk meselesiyken bile. insan olmanin dayanilmaz bencilliği.
ne kendimle anlaşabiliyorum ne bir başkasıyla. bildiğim sevdiğim ne varsa geride bırakıyorum. elimde bir makasla koşuyor ve tüm bağları kesiyorum. istersen özgürlük de buna, istersen ayrıcalık, yalnızlık bu tamamen. geçmişimden bugüne hiçbir şey getirmedim. hiçbir yüz tanıdık değil, hiçbir yere daha önce gelmedim. hep bilmediğim kelimeler var önümde ve harflerim eski, yazacak yeni bir hikayem yok.
söylesene, sen benimle batmayı mı seviyorsun yoksa seninle batıktan çıkmaya çalışmamızı mı?
yedi kere düştüysen sekiz kere kalk ne demekse işte sen o kapıyı elli beş defa suratıma çarptın ben elli altıncı kez o kapıdayım.
i’m going to make a very beautiful life for myself no matter what it takes
bütün olan bitenler arasında kimseye bir şey anlatamam. defteri kapat kitabı kapat televizyonu kapat pencereyi kapat taşırma gözyaşını ikide bir yatak örtüsüne gözlerini kapat.