şimdi 20 Yaşında 100 Yıllık Bir Hayat Hikayesiyle Karşında Duruyorum Ama Hala Kucağını Açsan

Rachel Weisz

benim senden çok daha büyük derdim tasam varmış ben bunu yeni anlıyorum. seni hafife almıyorum ben kaç gece ağlayarak elim kalbimde uyandım ama şimdi kalbim yere düşmesin diye yavaşça, telaşsız yürümek de varmış. ne tarafa baksam tutarsızlık, sınandığım bir hayatın gediğindeyim. konuşamıyorum. bağırarak ağlayasım geliyor. canımın içi sen bir kenara ama benim gerçekten senin acına teşekkür edecek, senden çok daha büyük ve tarifsiz bir yaram da varmış.

mütemadiyen dolu bir kafayla, taştan değil ama ağır bir yürekle, gündelik sıkıntıların fizyolojik yansımalarıyla, sana hissettirmediğim ve aslında şikayetçi de olunmayacak bir ton tantana ile yine de seni arıyorum yıllardır. sen bilmezsin ama ben birçok şeyi yonttum, yine sana uydurdum bu aptal kafamla. tüm o aşk mektupları, yirminci yüzyıl icadı elektronik postalar, adını bilmediğim adımı sayıklayanlar tüm sevgiler sana olan sevgimi bütün etti, kırpıp attım fazlalıkları. tüm insan kalabalığını. bulduğumda inkarla, kaybettiğimde yüz yıllık kayıptan doğan ümitsiz birkaç sözle, yine de seni anıyorum. hayatımın hep aynı döneminde, hiç utanmadan yüzümü kızartmadan, yıllardır.

Maggie Vandewalle

THE MUMMY RETURNS (2001) Dir. Stephen Sommers Rachel Weisz as Evelyn O’Connell (Carnahan)

“senden başka ne varsa terk ettim birer birer”

— Khalil Gibran

ozune donuyor insan, karsisindaki en buyuk meselesiyken bile. insan olmanin dayanilmaz bencilliği.