Bazen Insanların Hayatındaki Rolünüzün Bittiğini, Kabul Etmeniz Gerekir...

“İnsan, düşleri öldüğü gün ölür.”

Bazen nefes alırsın ama gerçekten yaşamıyorsundur ya… İşte tam da onu anlatıyor bu söz. Hani bir şeyler hayal edersin, küçük ya da büyük fark etmez; belki bir yerlerde yaşamak, belki sevdiğin bir işi yapmak, belki sadece mutlu olmak istersin… O düşler seni ayakta tutar aslında. Sabah kalkmana, devam etmene sebep olur.

Ama bir gün gelir, umut etmeyi bırakırsın. “Olmaz zaten” dersin. Kalbinin içindeki o ışık birer birer söner. İşte o zaman gerçek ölüm başlar. Çünkü sadece yaşamak yetmez; içinde bir kıvılcım olmalı, bir heyecan, bir hayal…

O yüzden belki her şey elimizde değil ama düşlerimizi yaşatmak elimizde. Küçücük bile olsa, bir hayalin varsa hâlâ, yaşıyorsun demektir.

Çok güzeldik biz aslında.

.Çok güldük,çok gülmek çok ağlamak getirir dediler.

Sustuk.. !

Canımız yandı bizim..Ağladık,ağlamak, ağlamak getirir dediler,sustuk.!

Sonra dönüp baktığımda, biz kaya gibi sertleşmiştik.. Ağlamıyorduk artık, bu yüzden güçlü, olduğumuza karar verdiler.!

Her büyük dalgaya,bir kayanın heybetli gövdesiyle, karşılık veriyorduk..

Onlar karar verdiler,bizim ne olacağımıza.

.Önce güçlü olmamız gerektiğini söylediler, sonra güçlü olduğumuzu..

Bilmiyorlardı belki, kayaların uzun yılların sonunda, bir gün un ufak oluverdiğini....

Bazı hikayeler mutlu sonla bitmez.

Bazen çok sevmek kavuşmaya da yetmez.

Bazen ne yaparsan yap, içindeki ağrı hiç geçmez.

● İnsan Dünyaya Gelir ..

Koşar,

Yorulur,

Soluklanır Ve Gider...

Hikaye Bu Kadar...!

Kimsenin belkisi,

Bazeni,

Canı sıkıldığında hatırladığı,

Diğer kapılar yüzüne kapandığında dönmek istediği olmayın ...

Sen kimsenin rehabilitasyon merkezi değilsin ..

Seni yedekleme planı olarak gören değişmez ..

Sadece bir müddet durulup, sonrasında eskiye döner ..!

Kimsenin yara bandı olmayın ...✓

Yanındayken,

“Seni seviyorum,” diyemediğin herkese,

vakti geçtiğinde duyamayacağı şekilde,

“Seni özlüyorum,” demek zorunda kalırsın.

Bazen, bir mezar taşına,

Bazen ise,

bir fotoğrafa sıkışmış gülen bir yüze...!

"Gönül kırıklığının acısını dindirecek

bir yolculuk yapılmadı henüz..."

Ne diyordu şair; "Ne kadar uzağa gidersen git, kaçmak istediğin her şey içinde...".

Bak burası dünya..

Yarı yolda bırakan dostlar,

Vefasızlık edip giden sevgililer olacak..

Ama biz yolumuza devam edip şu cümleyi söyleyeceğiz;

“Yaratılmışları razı etmek için yaratılmadık..”

Kimi insanlar vardır; kitaplardan değil, tarlalardan, ormanlardan, ırmak kıyılarından bir şeyler öğrenmişlerdir. Yanı başlarında öten kuşlar, batarken bıraktığı kızıllıkla güneş, kendi hallerindeki ağaçlar ve yaban otları öğretmenleri olmuştur.