Çok güzeldik biz aslında.
.Çok güldük,çok gülmek çok ağlamak getirir dediler.
Sustuk.. !
Canımız yandı bizim..Ağladık,ağlamak, ağlamak getirir dediler,sustuk.!
Sonra dönüp baktığımda, biz kaya gibi sertleşmiştik.. Ağlamıyorduk artık, bu yüzden güçlü, olduğumuza karar verdiler.!
Her büyük dalgaya,bir kayanın heybetli gövdesiyle, karşılık veriyorduk..
Onlar karar verdiler,bizim ne olacağımıza.
.Önce güçlü olmamız gerektiğini söylediler, sonra güçlü olduğumuzu..
Bilmiyorlardı belki, kayaların uzun yılların sonunda, bir gün un ufak oluverdiğini....
“Ben hiç bir acının geçtiğine inanmıyorum.
Sadece daha taze bir acı bulunca,
diğerini rafa kaldırıyoruz.
Hepsi bu..."
Bir şarkı anlatır...bir şiir yazar seni../uzaklara yazılan bir mektup gibi.../masumca yağan bir kar tanesi'dir./üşümüş tebessümler üstüne...
Bak burası dünya..
Yarı yolda bırakan dostlar,
Vefasızlık edip giden sevgililer olacak..
Ama biz yolumuza devam edip şu cümleyi söyleyeceğiz;
“Yaratılmışları razı etmek için yaratılmadık..”
" Göle düşen
bir hüznüm vardı
ay vakti
ve sadece buna mavi bir gece tanıktı..."