Ve Bir Nazım Hikmet şiiri Düğümleniyor Boğazımda. “Piraye. Gel Sana Muhtacım",

Yanındayken,

“Seni seviyorum,” diyemediğin herkese,

vakti geçtiğinde duyamayacağı şekilde,

“Seni özlüyorum,” demek zorunda kalırsın.

Bazen, bir mezar taşına,

Bazen ise,

bir fotoğrafa sıkışmış gülen bir yüze...!

Bir yerde okumuştum. " Sevdiğiniz insanın sadece yalnızken aklına geliyorsunuz çünkü siz sadece boşluk doldurmak içinsiniz." Diyordu. Cümleyi okuduktan sonra içimde birşeyler koptu.

“Olanı olduğu gibi kabullenmek;

yürekteki savaşları bitirir…”

Bazen insanların hayatındaki rolünüzün bittiğini, kabul etmeniz gerekir...

Onurlu bir vazgeçiş,

gurursuz kalıştan daha iyidir...

Olur öyle çiçeğim.

#Dünyada yız....

Üzerlerde, kırarlarda....!

Bana Dünyanın En Güzel Çiçeğini Göster Deseler Annemi Gösteririm...

"Var gibiydi ama yoktu..

Orada gibiydi ama değildi..

Yakın gibiydi ama uzaktı..

Canım gibiydi ama yabancıydı..

Gitmez gibiydi, ama çoktan gitmişti.."

"Evet, bazen gerçekten hiç kimsemiz

yok gibi gelir…

Sanki dünya susar,

içimizde fırtınalar koparken

kimse fark etmez.

Ama bil ki bu duyguyu yaşayan

sadece sen değilsin.

Yalnızlık bazen bir yük, bazen de bir öğretmendir.

Kendine döner insan o anlarda…

Kendi sesini duyar, kendi gücünü bulur.

Ve belki de en büyük 'kimse'yi orada keşfeder:

Kendini."

Kırmaktan korkmadığınız o insanlar

çekip gittiğinde,

size kalan yalnızlık,

anlamaktan kaçtığınız her şeyi anlatacak.

Biraz nostaji iyidir gün başlasın...

Mutlu pazarlar Günaydın dünya 🌼🙃🌞