“Olanı Olduğu Gibi Kabullenmek;

Bir yerde okumuştum. " Sevdiğiniz insanın sadece yalnızken aklına geliyorsunuz çünkü siz sadece boşluk doldurmak içinsiniz." Diyordu. Cümleyi okuduktan sonra içimde birşeyler koptu.

“İnsan, düşleri öldüğü gün ölür.”

Bazen nefes alırsın ama gerçekten yaşamıyorsundur ya… İşte tam da onu anlatıyor bu söz. Hani bir şeyler hayal edersin, küçük ya da büyük fark etmez; belki bir yerlerde yaşamak, belki sevdiğin bir işi yapmak, belki sadece mutlu olmak istersin… O düşler seni ayakta tutar aslında. Sabah kalkmana, devam etmene sebep olur.

Ama bir gün gelir, umut etmeyi bırakırsın. “Olmaz zaten” dersin. Kalbinin içindeki o ışık birer birer söner. İşte o zaman gerçek ölüm başlar. Çünkü sadece yaşamak yetmez; içinde bir kıvılcım olmalı, bir heyecan, bir hayal…

O yüzden belki her şey elimizde değil ama düşlerimizi yaşatmak elimizde. Küçücük bile olsa, bir hayalin varsa hâlâ, yaşıyorsun demektir.

Beni öldürmedi ama bir şeyler değişti,

Bir parçam kayboldu, sonsuza kadar yabancı.

Çekip gittim, ama aynı değil,

Gölgeli bir ruh, sessiz bir alev.

O gün kim olduğumun bir parçasını aldı,

Sebepsiz yere beni aramaya bıraktı.

Devam ediyorum ama boşluğu hissediyorum,

Bir zamanlar bütün olan bir kalp, şimdi yok edildi.

Bu beni bitirmedi ama tam değilim—

Ruhumun derinliklerinde bir yankı kaldı.

Buradayım, nefes alıyorum, ama gerçek reddedildi—

O gün bir parçam, sessiz sedasız öldü.

Ve qün biter, qece başlar..

Ne şâir kalır ne şiir..

Gece yarısından sonra,

ßütün sözler

Hüzün kokar..! ⭐️🌙

Bazı hikayeler mutlu sonla bitmez.

Bazen çok sevmek kavuşmaya da yetmez.

Bazen ne yaparsan yap, içindeki ağrı hiç geçmez.

Çok güzeldik biz aslında.

.Çok güldük,çok gülmek çok ağlamak getirir dediler.

Sustuk.. !

Canımız yandı bizim..Ağladık,ağlamak, ağlamak getirir dediler,sustuk.!

Sonra dönüp baktığımda, biz kaya gibi sertleşmiştik.. Ağlamıyorduk artık, bu yüzden güçlü, olduğumuza karar verdiler.!

Her büyük dalgaya,bir kayanın heybetli gövdesiyle, karşılık veriyorduk..

Onlar karar verdiler,bizim ne olacağımıza.

.Önce güçlü olmamız gerektiğini söylediler, sonra güçlü olduğumuzu..

Bilmiyorlardı belki, kayaların uzun yılların sonunda, bir gün un ufak oluverdiğini....

Bazen insan ördüğü atkıyı elleriyle sökmeyi bilmeli. Bazen emek , sahiden boşa gitmeli…