Curate, connect, and discover
Yakup Kadri Karaosmanoğlu - Yaban
Bir kitapta şöyle bir şey okumuştum...
"Kalbime ayakkabılarınla girdiğin
için hiç kızmadım...
Seni bu hayatta kim incittiyse
hepsi için ben özür dilerim"
diye yazıyordu...
Bak bazı kalpler,
kendi incinmişliğinde dahi
özür dileyebiliyor...
Birini gerçekten her şeye rağmen
sevmek bu sanırım...
Yaralar
Kabuk bağlar,
Sızılar diner,
Acılar dibe çöker.
Hayatta
Sevinilecek şeyler
Yeniden fark edilir.
Bir yerlerden bulunup
Yeni mutluluklar edinilir.
Ve bir Nazım Hikmet şiiri düğümleniyor boğazımda. “Piraye. Gel sana muhtacım",
diyor şair
‘sana muhtacım’.
Ve bir Özdemir Asaf şiiri yayılıyor geceye. “Günün en güzel saatleri bunlar, yanımda kal”, diyor şair.
'yanımda kal’.
Ve bir Atilla İlhan şiiri dağılıyor içimde.
“Ben sana mecburum”, diyor şair.
'sana mecburum’.
Gözlerimden akıyor, Cahit Sıtkı'nın dizeleri. “Öldük, ölümden bir şey umarak”, diyor şair. Şair öldü.
'ölümden bir şey umarak’
Kalbimi parçalıyor, Cemal Süreya'nın dizeleri. “Oysa ben senin gözlerinsiz edemem, bilirsin”, diyor şair.
'gözlerinsiz edemem’.
Yalnız hissediyorum. Boşluğa itiyor beni, Sabahattin Ali'nin satırları. “Başkalarının oldun mu ? Benimsin diyemediğim”, diyor şair.
'benimsin diyemediğim’...
Kırmaktan korkmadığınız o insanlar
çekip gittiğinde,
size kalan yalnızlık,
anlamaktan kaçtığınız her şeyi anlatacak.
Tüm masalar mutlu bitmezmiş,
Her bahar çiçek açmaz mış,
Her köpek sadık kalmazmış,
Dün koştuğu yoları bugün yürümekte, zorlanamilirmiş insan,
Her merhem iyileştirmez,
Her yara kapanmazmış,
Her aşk bir gün bitmez,
Her insan değişmezmiş,
Farklı iklimin çiçekleriyiz biz,
Seni yaşatan yağmur,
Beni öldürebilirmiş,
Bilemezmişiz...
Beni öldürmedi ama bir şeyler değişti,
Bir parçam kayboldu, sonsuza kadar yabancı.
Çekip gittim, ama aynı değil,
Gölgeli bir ruh, sessiz bir alev.
O gün kim olduğumun bir parçasını aldı,
Sebepsiz yere beni aramaya bıraktı.
Devam ediyorum ama boşluğu hissediyorum,
Bir zamanlar bütün olan bir kalp, şimdi yok edildi.
Bu beni bitirmedi ama tam değilim—
Ruhumun derinliklerinde bir yankı kaldı.
Buradayım, nefes alıyorum, ama gerçek reddedildi—
O gün bir parçam, sessiz sedasız öldü.
Mr Van Houten
Ben iyi bir insanım ama berbat bir yazarım. Sen berbat bir insansın ama iyi yazarsın. Bence iyi bir takım oluruz. Lütfen bunu düzeltin, Hazel için anma konuşması. Benden yazmamı istedi ve bende çabalıyorum. Ama biraz sihir iyi olurdu. Mesele şu ki hepimiz hatırlanmak isteriz. Ama Hazel farklı. Hazel gerçeğin farkında. O, bir milyon hayran istemedi. O sadece bir tane istedi ve isteğine kavuştu da. Belki genişce sevilmedi ama derinden sevildi. Çoğumuzdan daha fazlasını yaşamak değil midir bu zaten? Hazel hastalandığında öldüğümün farkındaydım ama söylemek istemedim. Yoğun bakımdayken 10 dakikalığına içeri sızdım ve onunla oturdum, ta ki yakalanana dek. Gözleri kapalıydı. Rengi solmuştu. Ama elleri hala onun elleriydi. Hala sıcaktı ve tırnaklarında koyu lacivert bir oje vardı. Onları öylece tutdum ve ne kadar değersiz bir dünya ola bileceğini anladım. O kadar güzel ki. Ona bakmakdan sıkılmazsınız. "Benden zeki mi?" diye paranoya yapamazsınız çünkü zeki. Kalp kırmadan komik ola biliyor. Onu seviyorum. Öyle bir seviyorum ki. Onu sevdiğim için o kadar şanslıyım ki Van Houten. İncinip incinmeyeceğine dair tercih yapma şansın yok ama seni kimin incitebileceğini seçebilirsin. Ben seçimlerimden memnunum. Umarım o da memnundur . . .
~ Okay Hazel Grace ?
~ Okay.
İçime gömdüm hüzünlerimi; Pişmanlıklarım yok artık, keşkelerim yok, Kapattım aşkın perdesini. Paslanmış bir kilit şimdi yüreğim; Asırlardır yaşayan bir köhne şehir. Kaybolmuşum aşkın dehlizlerinde; Kulaklarımda rezil gecelerin gürültüsü. Yazmakla bitmez bu şiir…♠️♠️♠️
Yangınım gayrı yangınım, Kesmiyor ilaçlar ağrımı, Bir kere gökte yıldızın kaydımı, Geri vermiyor toprak kaybını...♠️♠️♠️
Ben hâlâ siyahım, dermanı yok rengimin, En gözde parçasısın sergimin, Acısı gözlerine siniyorsa sevgimin, Hatırası kalır bir ıslak mendilin...♠️♠️♠️
Denize bile iştahsız bakıyorsam, Hep bu boyu devrilesi bozuk düzen, Bu darağacı suratlı toplum...♠️♠️♠️
Güzel yaşlanamazdik da zaten...♠️♠️♠️
Şimdi bir iklimdir pişmanlık Sapsarı, kupkuru, bet-beniz; Döker yaprağını yavaş yavaş… Bıraktığındır senin Bir sevdayı ardına Öyle kırık dökük, öyle savruk, salaş…♠️♠️♠️
Bismillâhirrahmânirrahîm
And olsun ki, Allah’ın Resûlünde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardır.
Ahzâb Sûresi 21. Ayet