ağlamaktan basım ağrıdı gecmiyo bu
ama yine de, çoğunlukla hayır. çoğunlukla boğuluyorsun. o da bunu anlamıştı. ve benim de anladığımı fark etmişti. ve babam. üçümüz de boğulduk ve birbirimizi nasıl kurtaracağımızı bilmiyorduk, ama hepimizin birlikte boğulduğumuza dair bir anlayış vardı.
bir şekilde birbirimizi anlıyorduk, annem, babam ve ben. hepimiz ne kadar berbat durumda olsak da birbirimizi anlıyorduk. annem, tüm hayatınız boyunca boğuluyormuş gibi hissetmenin nasıl bir şey olduğunu biliyordu, sadece bu anlar, bu çok nadir, kısa anlar hariç, aniden hatırladığınız... yüzebildiğiniz anlar.
ayaklarım sekiz çiziyor şu an
“ona göre ben hala ölmeyi bile becerememiş utanmaz, aptal bir hayaletten, “yaşayan bir cesetten” başka bir şey değildim.”
68 tane midye aldık tıka basa yicez amk
bana hatıradır bu acı
içimi yakan delip geçen ateş sensin
öpsene beni tam da bu gece, inancım kalmamışken hiçbir şeye
sünger bob benim hayatta sevdiğim ücüncü sey tamam mı ikinci kedim birincisini de söylemem