Random Fact #915

Susanna’s French Verb Masterpost!

Hello! I’ve been inundated recently with messages from lovely studyblrs asking me to post the verbs from my French verb wall - so voilá! I’m really sorry for the delay, I’ve been meaning to get around to it for ages, but what with oral exams, art projects, geography projects, graduation planning and general Head Girl stuff it’s been hectic.

I hope these help a few of you out, I know from experience how difficult it is to find a concise collection of all the French verbs (or certainly those necessary for the Leaving Cert/similar exams). I love having these stuck up on my wall beside my desk, they make French homework an absolute doddle. And by the way, my mum is a French teacher, so you can rest assured that this isn’t a load of ol’ inaccurate baloney!

Hope you all have a splendid day!

Theo James travelled with UNHCR to meet refugees in Greece

10 Best Things To Do In Cephalonia, Greece

Unmentioned MBTI Traits

ISFJs are incredibly resilient: never back them into a corner, the aggressor won’t come back as the same person. Able to withstand some serious damage. ISFJs are not beings made of sunshine and tissue paper.


ESFJs possess an unwavering vision: once an ESFJ is set on a particular path, they are not coming back until their purpose is fulfilled.
 Even if the earth itself needed to be moved out of the way, they will accomplish their goal.

INTPs are cautious empaths: once an INTP finally settles down with a person they trust you can see the raw concern for you and those around them.


ENTPs are ravaging flames: unpredictable yet capable of a nurturing warmth, possess flickering moments of interest always on the verge of being extinguished.


ISTJs truly understand themselves and others: they do not need to tout their accomplishments for the world to see, they know their worth, even if no one else can readily recognize it.

ESTJs seek peace: often their blunt and meticulous lifestyle stems from a desire for inner and outer harmony.


INFPs are not to be underestimated: regardless of how dreamlike an INFP may seem like, they are fueled by a unquenchable sense of purpose. Standing between an INFP and their objective is dangerous, even if you are trying to save them from themselves.


ENFPs are fickle yet genuine people: ENFPs can whisk you away in an instant and provide a life changing experience. They can just as easily drop you flat leaving you to pick up the mess in their wake.


ISFPs see the beauty and terror the future hold: able to paint a comprehensive picture of what lies ahead is not easy. The unique way an ISFP issues a beautifully cryptic forewarning should be taken with hesitance, but odds are life is as just off-kilter and fascinating the ISFP portrays.


ESFPs are always searching for significance: significance can be a meaningful connection, a sense of purpose, or putting the silent pieces of the world together in a multitude of ways so that this life makes sense.


INTJs lack a certain degree of object 
permanence: always misplacing things is a humorous trait for such a self-sufficient kind of person. If not monitored, this can translate onto relationships in their life as well.

ENTJs mean well: wrapped up in their own minds, they may not always say the appropriate phrase, but that does not invalidate their sentiments.


ISTPs are softer than anyone would like to admit: ISTPs don’t take every word said to heart, but a few nasty words from a person the ISTP valued can shatter their sense of self in an instant.


ESTPs probably understand you more than they let on: not always able to put their ideas into words, ESTPs have a firm grasp of what kind of people are allowed in their life.


INFJs are unbelievably stubborn: getting an INFJ to shift their worldview or opinions of another is nigh impossible. No matter how necessary for their own well-being it may be to adapt.


ENFJs are both simple and complex: capable of plunging the depths of another person as quickly as they keep every word shallow and meaningless, understanding an ENFJ is no simple feat.

#justiceformuslims

The director of cybersecurity from the Electronic Freedom Foundation is offering to help women who have been threatened with compromise of their devices.

me: haha oh god this is so bad im making so many unsupported claims and pulling all this analysis out of my ass

my prof in the margins: excellent analysis!

me: 

Update:Τα 18.

*Η στιγμή που το κορίτσι που ήμουν στα 16 μου,άλλαξε στα 17 για να καταλήξει αυτό που είναι στα (τόσο κοντινά)18 μου.

Υπάρχουν ακόμα μέρες που κλαις για καταστάσεις και πρόσωπα του παρελθόντος,μέρες που δε θες να σηκωθείς καν από το κρεβάτι,που θες για λίγο απλά να υπάρχεις στον χώρο,χωρίς όμως να κάνεις τίποτα.

Αλλά:Οι μέρες εκείνες είναι τόσο λίγες,μπροστά σε εκείνες που νιώθεις ευγνώμων για ό,τι έχεις καταφέρει ως τώρα.

Ένα αγόρι θα σου πει πόσο του αρέσουν τα μακρυά μαλλιά σου γιατί “αυτά ταιριάζουν στις κοπέλες”.Και τότε αποφασίζεις να κάνεις αυτό που ήθελες τόσο καιρό αλλά δίσταζες:τα κόβεις.Δε σε νοιάζει τόσο πια η γνώμη των άλλων.Έτσι τολμάς κι εκείνα τα piercing και φοράς πλεον ό,τι αρέσει σε εσένα γιατί πια δε σε αφορά η μόδα.Νιώθεις μια περίεργη μορφή εσωτερικής ελευθερίας.

Έκανες κάποιους λάθος χειρισμούς.Θα συνεχίσεις να κάνεις.Αλλά πλεον έχεις μάθει να σε συγχωρείς και όχι να σε καταδικάζεις.Έπαψες πια να ανακυκλώνεις τις αρνητικές αυτές σκέψεις στο μυαλό σου.

Συνηθίζουν(λανθασμένα) να λένε ότι η ωριμότητα πάει με την ηλικία.Έτσι θα χάσεις λίγο την ανεμελειά σου γιατί ένας μελλοντικός ενήλικας έχει περισσότερες ευθύνες απο τον 16χρονο εαυτό σου.Θα αρχίσει σιγά σιγά να σβήνεται το χαμόγελό σου και τη θέση του να παίρνει ένα πρόσωπο βουτηγμένο στις υποχρεώσεις.Μην επιτρέψεις να χαθεί αυτό το παιδί από μέσα σου.

Διαφώνησες αρκετά αυτά τα δύο χρόνια και έχασες άτομα.Κάποια μάλιστα ήταν σημαντικά για εσένα.

Αλλά: Κέρδισες εσένα και δεν επέτρεψες σε κανέναν να σε αλλάξει.Και δεν μπορώ να φανταστώ μεγαλύτερη νίκη από αυτήν εδώ.

Συνειδητοποίησες την προσωρινότητα των καταστάσεων και κατάλαβες ότι οι άνθρωποι δε μπορούν να μείνουν για πάντα.Βέβαια,είμαστε κι εμείς οι ίδιοι που αποχωρούμε κάποιες φορές.

Τελικά έκανες πράγματα που ισχυριζόσουν ότι δε θα κάνεις ποτέ.Κάποια μάλιστα τα επανέλαβες διότι σου άρεσε η γλύκα της “αμαρτίας”.Έτσι,ήπιες λίγο παραπάνω και δε γύρισες σπίτι την ώρα που είχες υποσχεθεί.Ή μάλλον ίσως και να μη γύρισες καθόλου.Ανοίχτηκες σε άτομα που δεν περίμενες ότι θα ερχόσασταν τόσο κοντά και τόλμησες επιτέλους να φύγεις από καταστάσεις που για χρόνια σε έπνιγαν.Έσπασες τους κανόνες για ό,τι ποθούσε ανέκαθεν η καρδιά σου.Διεκδίκησες,υποτιμήθηκες,πόνεσες,κέρδισες αυτό που επιθυμούσες,αλλά έμαθες και να χάνεις.

Πλήγωσες και πληγώθηκες παραπάνω απ’ όσο πίστευες ότι θα αντέξεις.Και όμως,να ‘σαι εδώ.Ακόμα πιο δυνατή.Ακόμα πιο εντάξει με την ιδέα ότι έσφαλες.

Αλλά: Ακόμα πιο σίγουρη ότι δε γίνεται να φταις για όλα εσύ.

Η ευτυχία σου δεν εξαρτάται πια από κανέναν άνθρωπο.Η ευτυχία σου καθορίζεται από εσένα.Και δεν ξέρεις πόσο υπέροχο είναι αυτό.

Χρειάστηκε να πεις πολλές φορές ένα μεγάλο “Άντε στο διάολο” σε καταστάσεις που δεν οδηγούν πουθενά.Κι έτσι,προχώρησες σε νέα πράγματα,καλύτερα.

Παρέμεινες ζωντανή κι έφτασες μέχρι εκεί που δε μπορούσες καν να φανταστείς ότι θα καταφέρεις να φτάσεις ποτέ.Τα μαύρα σύννεφα έφυγαν.

Έφαγες λίγο παραπάνω και δεν κοιμήθηκες καθόλου κάποια βράδια.Ξενύχτησες.Απέκτησες μαύρους κύκλους και ραγάδες.Ψήλωσες.Πάχυνες και αδυνάτησες.Και κάπως έτσι έμαθες λίγο παραπάνω να σε αγαπάς.

Τωρινέ μου εαυτέ,είμαι περήφανη για εσένα.

Υ.Γ.:Σε όποιον νιώθει ότι δε θα φτάσει μέχρι τα 18,διότι δεν αντέχει άλλο:Ο πόνος αυτός είναι προσωρινός και όλα εκείνα που σε περιμένουν τόσο μεγάλα που αξίζει να παλέψεις γι'αυτά.Τις πιο όμορφες μέρες δεν τις έχεις ζήσει ακόμα.Τα λέμε.

Beautiful journal by @navanotes

Lanzarote, Spain: british artist Jason Decaires Taylor has finally completed his monumental underwater project Museo Atlantico.