My Emotions...

Look at what you’ve done...

You’ve bright upon disaster...

Do you still believe?

This is the ‘’justice’’ you sought after?

  So, Why? Why did you lie?

Why did you leave me  here with  NOTHING?

                                                                                Karanlık Notalar 

By Derivakat ‘’Why’’  Song

Gün boyu gezdikten sonra şimdi bu saatte edebiyat sınavına çalışmak...

Anlatılmaz yaşanır diyorum başka bir sözüm yok.

Bugün her zamanki gibi nedeni bilinmez berbat bir gündü. Benim hiçbir günüm zaten iyi geçmez zaten geçse bile o iyi olan şeyin üzerine daha kötü bir şey olur. Her neyse konumuz bu değil. Ben yine her zamanki gibi markete gitmiştim. Her bulunduğum yerde ister market olsun ister kitapçıların bulunduğu yer kitaplar hep ilgimi çekmiştir ve açıkça söylemek gerekirse ben hiç Sabahattin Ali'nin romanlarını sevmezdim. Ortaokuldayken onun kitabıyla karşılaştım ya da lise zamanları tam olarak hatırlamıyorum. Onun tekrar kitaplarıyla karşılaşınca anılarım canlandı ve ön yargıyı bırakıp kitaplarını tekrar okumaya karar verdim. Elimi Kürk Mantolu Madonnaya anlık uzattım. O an onu okumak istedim ve ilk sayfasını açtığım an gerçekten de neler kaçırdığımı fark ettim..

İlk sayfada bile bu kadar etkileyici ve çarpıcı cümleler yazan bu adamı okumamak ancak benim aptallığım olabilirdi.

''Dibinde bir ejderhanın yaşadığını bilinen bir kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır''

''Acaba bunlar neden yaşıyorlar? Yaşamakta ne buluyorlar? Hangi mantık, hangi hikmet bunların yeryüzünde dolaşıp nefes almalarını emrediyor?''

Listen close, Music soul...

Bu ikiliyi seviyorum..

Where is my mind? -The Blue Notes

You - Petit Biscuit

Bu şarkıya aşık oldum... 🖤

Minecraft Dream 1 HOUR XD ıujhgfdjgkkrf

Bu yazıyı şuan gören var mıdır bilmem ama...

İyi dinlemeler... Bu dünyada hiçbir zaman değeri bilinmeyerek kaybolan yıldız...

Bıkmadık mı? Herkese hep bizi istediği gibi görmeye alıştırmaya, Kendimizden başka birini göstermekten, İyi olmadığımız halde iyiyim demekten...

Peki o zaman bunları neden yapıyoruz? Neden hem kendimizi, hem de karşımızdaki insana karşı aşılması zor duvarlar örüyoruz?

Hangisi daha ağırlıklı... Karşımızdaki kişinin bizi sevmemesinden korktuğumuz için mi? Yoksa O karşımızdaki kişinin bizi kıracağını, üzeceğini, satacağını, aldatacağını düşündüğümüz için mi?

İnsanlık hayatında bu dengedir... Her zaman daha iyi davranan, daha çok destekleyen, Daha çok emek veren, Daha çok çabalayan hep kaybeden olmadı mı bu savaşta... Bu yüzden bizde kendimizi tam olarak göstermemeye, hep şüpheyle yaşayan ve her zaman sıkıntıyla ve içimize sinmeyerek yaşayan yine biz olmayacak mıyız? Hiçbir zaman insanı dış davranışlarına göre yargılama...

Kim bilir... Belki onunda bir hikayesi vardır. 

                                                                          Bengeceninkaranlığı