Gün Boyu Gezdikten Sonra şimdi Bu Saatte Edebiyat Sınavına çalışmak...

Gece karanlıkta Ayı...

Gündüz Güneşi...

Sokaktaki sokak lambalarının ışıklarını...

Şehirdeki ışıkları...

Kimse görmezken, Şimdi biz yaksak içimizdeki ışıkları...Lambaları...

Bizi gören biri sizce olacak mıydı?

Silence is always the best thing in my life...

I feel so lonely... 

Gecenin yarısı muhafız kaldırdığı kılıcıyla küçük kızı tam öldürecekken bir anda durar.

Çünkü küçük kızın yüzündeki gördüğü yansıma ay ışığının berraklığıdır...

I feel too stressful. I have to talk someone who doesn't know me.

Çizdiğin bir resmi, Bir kağıda yazdığın cümleleri yırtıp atabilirsin...

Peki... Ama yaptığın hataları, yanlışları bu kadar kolay silip atabilir misin?

                                                                                  Bengeceninkaranlığı

Ve ruhumu arındır...

Ruhumu arındır..

Beni içimdeki bu öfkeden kurtar.

Ve beni bütün yap..

Beni bütün yap...

Aydınlığı dinle.

Karanlığın seni almasına izin verme..

Senin anıların senin kaderin değil..

Herkes gökyüzüne bakar... Geceyi görür...

Fakat bilmezler ki her gecenin hikayeleri farklıdır...

Gecenin aydınlığını bulmaya çalışmak, Karanlığında kalmaktan daha kötüdür bazen... 

                                                                                  Bengeceninkaranlığı

Öyle birini arıyorum ki bu hayatta

Beni ben yapacak

Tekrar beni kendim olmamı sağlayacak

Güven duygusu aşılayacak...

Bir zamanlar umutla dolu olan o kalbimi yeşillendirecek

ve son olarak öfkemi dindirecek.

Kendime çok öfkeliyim her zaman öyleydim

Kendimi sevmem, sevemem.

Eğer böyle biri varsa gerçekten öyle çıksın karşıma.

İltifat sevmem...

İltifat ya da nazik söz bana boş gelir ve aniden olmasına alışık değilim...

Şimdi en kötü olan kısma geldik.

O da böyle birinin olmaması...