Karanlık Bir Yere Geçip Kitaplık Rafının önüne Doğru Ilerliyorum. Rafın üzerindeki Bir Kitabı
Karanlık bir yere geçip kitaplık rafının önüne doğru ilerliyorum. Rafın üzerindeki bir kitabı elime alıp tozlu sayfaları çevirmeye başlıyorum yavaşça...
Sonrada bir koltuğa uzanıp okumaya başlıyorum. Orada okuduğum satırlar arasında kaybolup gidiyorum. Sanki... Kitabın içinde yaşıyormuş ta olanları okuyorum gibi. Yavaşça okyanusun sularına dalıp yunuslara dokunuyor ve onlarla oynuyorum.
Ve yavaş yavaş daha derine dalıp bir yer keşfediyorum. İlerledikçe gelen melodi beni oraya doğru gitmemi sağlıyor.
Korkma, sana zarar vermeyeceğiz. Burada güvendesin ve kimse sana asla zarar vermeyecek diyor deniz..
Küçük kızın güveni artıyor ve biraz daha açılıyor...
Çok fazla derine inen kız yavaş yavaş nefes almamaya başladığında evinden uzaklaştığını fark ediyor.
Ve ilk nefesi kesiliyor sonra ise bedeni duruyor, gözleri karanlığa gömülüp sonsuz uykuya dalıyor.
İşte bu ruhunu denizde bırakan kızın hikayesi...
More Posts from Purplepalacecookiesalad and Others
Bu hayatta inanın bana birisinin sana hiç olduğunu söylemesi değil, Asıl kötü olan sana hiç olduğunu hissettirmesidir. Ve bulunduğun her ortamda sana hiç bir insan muamelesi yapmasıdır. Şunu söylemeliyim ki bu hayatta bence hiçbir insan hiç değildir. Bence asıl bunu söyleyenler kendini kandırmaya çalışan insanlardır... Önemli olan ise böyle insanlara karşı ayakta durmak değil midir?
Bazen olacak ayağımıza sarmaşıklar dolanacak yere düşeceğiz...
Bazı zamanlar olacak dikenli güllü yollardan geçeceğiz...
Fakat karanlıkta her zaman bir umut vardır. Öyle değil mi?
I prepared my coffee already...
İt finished...
My two goals for today:
- Learn everything there is to know about everything that's ever existed.
- Make some coffee.
Eğer şuan bu satırlara bile yazabiliyorsam belki biraz da olsa hayat benle dalga geçiyor demektir.
Çünkü.. şuan hala hayattayım.
ig credit: chaptersofshau
Sometimes, you read a book and it fills you with this weird evangelical zeal, and you become convinced that the shattered world will never be put back together unless and until all living humans read the book.
— John Green.
Keşke zamanı geriye alabilsem,
O zaman, ölmeyi dilerdim her doğum günlerimde...
Work together!
Work as hard as you can and then be happy in the knowledge you couldn’t have done any more.
pic:zeiradaily
