“do it for your future self,”
Karanlık bir yere geçip kitaplık rafının önüne doğru ilerliyorum. Rafın üzerindeki bir kitabı elime alıp tozlu sayfaları çevirmeye başlıyorum yavaşça...
Sonrada bir koltuğa uzanıp okumaya başlıyorum. Orada okuduğum satırlar arasında kaybolup gidiyorum. Sanki... Kitabın içinde yaşıyormuş ta olanları okuyorum gibi. Yavaşça okyanusun sularına dalıp yunuslara dokunuyor ve onlarla oynuyorum.
Ve yavaş yavaş daha derine dalıp bir yer keşfediyorum. İlerledikçe gelen melodi beni oraya doğru gitmemi sağlıyor.
Korkma, sana zarar vermeyeceğiz. Burada güvendesin ve kimse sana asla zarar vermeyecek diyor deniz..
Küçük kızın güveni artıyor ve biraz daha açılıyor...
Çok fazla derine inen kız yavaş yavaş nefes almamaya başladığında evinden uzaklaştığını fark ediyor.
Ve ilk nefesi kesiliyor sonra ise bedeni duruyor, gözleri karanlığa gömülüp sonsuz uykuya dalıyor.
İşte bu ruhunu denizde bırakan kızın hikayesi...
Kimsenin beni bulmasına ihtiyacım yok...
Çünkü ben zaten kendi karanlığımda kaybolmuşum...
bengeceninkaranlığı
İnsanları bizi farketmeleri, Bir şarkıdaki sözlerin arasındaki gizli...
Anlamları kadar uzaktır bazen...
Bengeceninkaranlığı
- Bazen... Kendini başka biri olarak değil, Kendin olarak tanıttığın gece karanlık bir zamandır.
Bir insan bu kadar mı gözükür dışardan sert, güzel ve asi...
Fakat içindeki kalp kırıklarını bilmeden...
Bengeceninkaranlığı