Sizce Bir Insanı Hangisi Daha çok Acıtır? Birini Arkadaşın Sanıp Onun Senin Için En Iyi Arkadaşın
Sizce bir insanı hangisi daha çok acıtır? Birini arkadaşın sanıp onun senin için en iyi arkadaşın olduğunu düşünüp onun hep yanında bulunman mı? Yoksa, Onun seninle hiç arkadaşlık kurmak istemediğini bilip ve onun seni sevmediğinin yüzüne vurulması mı? Bence bu hayatta hepimiz karşımızdaki insanların duygularını önemsemez olmaya başladık. Hep kendi dediklerimizi duymaya... Karşımızdaki kişinin dediklerini dinlememeye başladık.
Bu yüzden içimize kapandık. Kendimiz karanlıkta kaldık... Ve bir daha ışık bulamadık... Ne bize bir el vardı bizi bu karanlıktan çıkarabilecek... Ne de bir ışık vardı bu karanlığı aydınlatabilecek. Bu yüzden tutunmalıyız yıldızlara ve aya... Bakmalıyız her gece gökyüzüne ve hala bir umut olduğunu birbirimize hatırlatmalıyız ki bir ışık doğsun karanlığın içine... Ve çıkalım biz bu karanlıktan gökyüzüyle...
Gecenin tamamen karanlık olmamasını sağlayan, Aydınlığı ay ve yıldızlardır. Ne olursa olsun gece bir sis bulutu gibi örtülse de kara bulutlar yıldızların ve ayın üstüne... Onun parlaklığı asla gitmeyecek... O kara bulutlar gittiğinde tekrar yükselecektir ay ve yıldızlar parlaklığıyla gökyüzüne...
More Posts from Purplepalacecookiesalad and Others
Küçükken bir yerimiz yaralandığında annemizin yanına koşardık...
Şimdi ise acılarımız olunca kendimizin yara bandı yapıştırması ne kötü...
Bengeceninkaranlığı
- Ayağında bir ayakkabı bile yokken, çocuklara ders verilir mi hiç! Tüküreyim böyle işin içine!
- Suyunu içeceğin kuyuya tükürme...
Dostoyevski- Suç Ve Ceza
Bazen bir çatıda yalnız başına kahveni alıp yıldızları izlemek...
Kendini karanlık bir odaya kapatmaktan daha iyiydi bir yandan da...
Biz farklı yerlerde ama aynı çatı altında yıldızların altındaydık.
Ne olursa olsun nerde olursak olalım yıldızlar parlak olacaktır değil mi?
Peki ama ay...Ay sizce gerçekten aydınlık mıdır?
Ay bence kendisini parlak ve aydınlık gösterir fakat ay tam aydınlık değildir...
Onun da gölgesi vardır bizim hiç görmediğimiz karanlık bir gölgesi...
İnsanlarda böyledir. Ön yüzünden ışığının parlaklığı vurar yüzümüze fakat karanlıktır gölgesi...
Ön tarafından düşer ayın yansıması parlaklığıyla nehre...
Arka tarafında ise karanlık gölgesi kalır onunla birlikte...
Her şey tamamen aydınlık değildir... Aynı Ayın karanlık bir yüzü olduğu gibi...
Instagram credit: coffeeyre
there is something to ghosts ; death does not finish everything a ghastly shade flees the extinguished pyre
—Propertius, IV.7.1-2
İnsanlardan soğudum...
Hep önyargıyla yaklaşanlardan, beni ben olduğum için kabul etmeyenlerden ve onlara kendimin haklı olduğunu kabul ettirmeye çalışmaktan gerçekten bıktım.
-
maryrichardson53 liked this · 3 years ago -
sugarsleepsleep liked this · 3 years ago -
purplepalacecookiesalad reblogged this · 3 years ago
