:)
Karanlık bir yere geçip kitaplık rafının önüne doğru ilerliyorum. Rafın üzerindeki bir kitabı elime alıp tozlu sayfaları çevirmeye başlıyorum yavaşça...
Sonrada bir koltuğa uzanıp okumaya başlıyorum. Orada okuduğum satırlar arasında kaybolup gidiyorum. Sanki... Kitabın içinde yaşıyormuş ta olanları okuyorum gibi. Yavaşça okyanusun sularına dalıp yunuslara dokunuyor ve onlarla oynuyorum.
Ve yavaş yavaş daha derine dalıp bir yer keşfediyorum. İlerledikçe gelen melodi beni oraya doğru gitmemi sağlıyor.
Korkma, sana zarar vermeyeceğiz. Burada güvendesin ve kimse sana asla zarar vermeyecek diyor deniz..
Küçük kızın güveni artıyor ve biraz daha açılıyor...
Çok fazla derine inen kız yavaş yavaş nefes almamaya başladığında evinden uzaklaştığını fark ediyor.
Ve ilk nefesi kesiliyor sonra ise bedeni duruyor, gözleri karanlığa gömülüp sonsuz uykuya dalıyor.
İşte bu ruhunu denizde bırakan kızın hikayesi...
Bazı zamanlar olur, içinde bulunduğumuz şehrin ışıkları bile içimizden aydınlık olur... Gündüz güneşin ışığı , Gece ayın ışığı olmazsa bizim içimizdeki karanlığı aydınlatacak bir ışık olmazdı...
My favourite... 🖤
“The snow in the mountains was melting and Bunny had been dead for several weeks before we came to understand the gravity of our situation.” ― Donna Tartt, The Secret History
Life is your exam...
Your success is your motivation.
Let’s study!
Bir noktadan sonra vazgeçmek olanaksızdır. Erişilmesi gereken noktada orasıdır.
Franz Kafka
“Education is power,”
Sesimi duyabiliyor musun?
Müziklerdeki isyanı...
Kabuslarımızdaki çığlığı...
İçimizdeki akan öfkeyi hissedebiliyor musun?
Dalga gibi kıyıya çarpıyor yavaşça...
Hepsi bir yandan sesleniyor.
Ve yavaşça silinip gidiyor..
Herkesin sesi kafamızda uğulduyor
Ama bunu sadece sen durdurabilirsin
Birlikte okyanusa yelkenle açılıp maceralara atılıyoruz
Ne kadar da güzel... Ne kadar da güzel...
Kimse yok.
Sadece ikimiz...
KARANLIK NOTALAR