I feel too stressful. I have to talk someone who doesn't know me.
Instagram credit: sarahwitpeerd
Bıkmadık mı? Herkese hep bizi istediği gibi görmeye alıştırmaya, Kendimizden başka birini göstermekten, İyi olmadığımız halde iyiyim demekten...
Peki o zaman bunları neden yapıyoruz? Neden hem kendimizi, hem de karşımızdaki insana karşı aşılması zor duvarlar örüyoruz?
Hangisi daha ağırlıklı... Karşımızdaki kişinin bizi sevmemesinden korktuğumuz için mi? Yoksa O karşımızdaki kişinin bizi kıracağını, üzeceğini, satacağını, aldatacağını düşündüğümüz için mi?
İnsanlık hayatında bu dengedir... Her zaman daha iyi davranan, daha çok destekleyen, Daha çok emek veren, Daha çok çabalayan hep kaybeden olmadı mı bu savaşta... Bu yüzden bizde kendimizi tam olarak göstermemeye, hep şüpheyle yaşayan ve her zaman sıkıntıyla ve içimize sinmeyerek yaşayan yine biz olmayacak mıyız? Hiçbir zaman insanı dış davranışlarına göre yargılama...
Kim bilir... Belki onunda bir hikayesi vardır.
Bengeceninkaranlığı
Time to put my medal on.
Whose blood to spill?
I don't know...
Whose side I am on?
Two armies are coming at me..
Their flags and weapons look the same.
One tells the truth, the other's lying..
And They're both calling my name.
This is how villains are made x2
There lies my sanity...
There goes my mind, I couldn't save!
I don't trust, but I see right in front of me
I don't know who to betray.
No one ever starts that way.
But this is how villains are made...
Sesimi duyabiliyor musun?
Müziklerdeki isyanı...
Kabuslarımızdaki çığlığı...
İçimizdeki akan öfkeyi hissedebiliyor musun?
Dalga gibi kıyıya çarpıyor yavaşça...
Hepsi bir yandan sesleniyor.
Ve yavaşça silinip gidiyor..
Herkesin sesi kafamızda uğulduyor
Ama bunu sadece sen durdurabilirsin
Birlikte okyanusa yelkenle açılıp maceralara atılıyoruz
Ne kadar da güzel... Ne kadar da güzel...
Kimse yok.
Sadece ikimiz...
KARANLIK NOTALAR