Verdiğin bir söz var. Tutman gerek ama her şeyi herkesi kaybedeceksin. Ama tutmazsan kendini yiyip bitireceksin. Bir tarafta en değerlin. Bir tarafta yaşanmışlıkların ve sevdiklerin. Sözünü tutarsan geri dönüşü yok. Tutmazsan ona gidiş yok. Ne yaparsın? -delii
sanırım verdiğim söz intihar..
Hava tam sımsıkı giyinip nereye gittiğini bilmeden kulakta müzik ile saatlerce yürüyüp güzel kararlar alıp intihar etmelik hava
Balıklar ağlar, kelebekler intihar eder. Bazen herkes biraz kördür.
Herkesin anonimi var benim ise keşfedilmemiş bir blogum
kadının mavi bir cildi vardı, erkeğin de öyle. erkek gizledi bunu kadın da öyle.. arayıp durdular hayatları boyunca, kendileri gibi mavi olanı. günün birinde birbirlerinin yanından geçtiler ve bunu asla bilemediler..
Çünkü büyüdüm. Artık ellerim yetmiyor yaşımı göstermeye.
Heyecan ve hevesle ikişer üçer çıktığımız merdivenlerden nasıl da duvarlara tutuna tutuna indik ama.
İçimden geçenleri yazmamak için baya mücadele veriyorum.
kafamın tasını attıran detaylar var
yosun tutmuş bir hayalin gereksiz yere parlaması bu.