Çünkü Büyüdüm. Artık Ellerim Yetmiyor Yaşımı Göstermeye.

Odama geri döndüm. Yatağa oturdum ve düşündüm,düşündüm,düşündüm...

Herkes mutluluğun formülünü bulmaya çalışıyor, ben de mutsuzluğunkini buldum.

“tanrım dua bilmiyorum, sana şiir okusam olur mu?”

bu gece çok soğuk ellerim üşüyor, ellerimi ısıtır mısın?

Ya da boşverelim, her şeye rağmen yaşayalım.

Kafamda en az 5 kişiyle konuşuyorum ve hala hiçbi sorunu halledemedik

Hangi şehir

Antalya

odam şuan karanlık, elim saçımda diğer elim bu satırları yazıyor ve yanaklarımı ıslatan bi şeyler var.

Herkesin anonimi var benim ise keşfedilmemiş bir blogum

mutlu'ydum oysa ki.

yazmıyorum çünkü mutluyum.