Captive-heart - Es

Bir kitapta şöyle bir şey okumuştum...

"Kalbime ayakkabılarınla girdiğin

için hiç kızmadım...

Seni bu hayatta kim incittiyse

hepsi için ben özür dilerim"

diye yazıyordu...

Bak bazı kalpler,

kendi incinmişliğinde dahi

özür dileyebiliyor...

Birini gerçekten her şeye rağmen

sevmek bu sanırım...

Bütün mesele kaos içinde sakinliği bulmak.

Şiir güzel fon müziği de yorum da öyle...👏🏻👏🏻🌼

Herkesin bir kıyıya ihtiyacı vardır .

Sorgulanmadığı

Yargılanmadığı

Huzuru ve sessizliği bulduğu bir kıyıya...

Bir süredir içimde gittikçe daha da belirginleşen bir duygu var; sanki trajik sınanmalar ve kırılan umutlar dönemindeyim..

“Hissiz değiliz, merhametsiz hiç değil. Sadece bu çağa denk gelmenin neticesinde duygularımızı saklar olduk, yeni bir insan tanımanın verdiği yükü taşıyacak takâtimiz yok. Sanki; tek bir hakkımız var da, bir tek O mutluluğu bekliyormuşuz gibi.. Gerisi yorucu, gerisi üzücü, gerisi fani..”

"Evet, bazen gerçekten hiç kimsemiz

yok gibi gelir…

Sanki dünya susar,

içimizde fırtınalar koparken

kimse fark etmez.

Ama bil ki bu duyguyu yaşayan

sadece sen değilsin.

Yalnızlık bazen bir yük, bazen de bir öğretmendir.

Kendine döner insan o anlarda…

Kendi sesini duyar, kendi gücünü bulur.

Ve belki de en büyük 'kimse'yi orada keşfeder:

Kendini."

Bir yerde okumuştum. " Sevdiğiniz insanın sadece yalnızken aklına geliyorsunuz çünkü siz sadece boşluk doldurmak içinsiniz." Diyordu. Cümleyi okuduktan sonra içimde birşeyler koptu.