"başka biri oluyorum" dedim sana; "evde başka, işte başka, sokakta başka. deniz kıyısında, ormanda, kitap okurken, film izlerken, yemek yerken, kızarken, mutluyken, sevişirken, aşık olurken başka."
dedin ki; "onları tanıştırsana."
ama yine de, çoğunlukla hayır. çoğunlukla boğuluyorsun. o da bunu anlamıştı. ve benim de anladığımı fark etmişti. ve babam. üçümüz de boğulduk ve birbirimizi nasıl kurtaracağımızı bilmiyorduk, ama hepimizin birlikte boğulduğumuza dair bir anlayış vardı.
bir şekilde birbirimizi anlıyorduk, annem, babam ve ben. hepimiz ne kadar berbat durumda olsak da birbirimizi anlıyorduk. annem, tüm hayatınız boyunca boğuluyormuş gibi hissetmenin nasıl bir şey olduğunu biliyordu, sadece bu anlar, bu çok nadir, kısa anlar hariç, aniden hatırladığınız... yüzebildiğiniz anlar.
sen bizi görme macera
seninle her günüm ömre bedeldi
ben yerini yadırgayan bir eşya
salınarak, gezinerek beni deli ediyor
biz o mevzuya "👍🏻" ifadesi bıraktık karrrdesim
bana aycicegi legosu alır mısınız👍🏻😔
toparlanıyor muyum dağılıyor muyum bilmiyorum ama çabalıyorum sürekli
bana disney prensesi gibi davranmayacaksan bosuna mesgul etme
ablanızın hızlı dönemleri (yaş 4 buçuk)