kolay mı sevmek beni?
ablanızın hızlı dönemleri (yaş 4 buçuk)
kaçmayı bilmiyorum bazı kelimelerden
zırhı paslanmış bir kahraman gibiyim.
ama yine de, çoğunlukla hayır. çoğunlukla boğuluyorsun. o da bunu anlamıştı. ve benim de anladığımı fark etmişti. ve babam. üçümüz de boğulduk ve birbirimizi nasıl kurtaracağımızı bilmiyorduk, ama hepimizin birlikte boğulduğumuza dair bir anlayış vardı.
bir şekilde birbirimizi anlıyorduk, annem, babam ve ben. hepimiz ne kadar berbat durumda olsak da birbirimizi anlıyorduk. annem, tüm hayatınız boyunca boğuluyormuş gibi hissetmenin nasıl bir şey olduğunu biliyordu, sadece bu anlar, bu çok nadir, kısa anlar hariç, aniden hatırladığınız... yüzebildiğiniz anlar.
yalnızken kendimi özgür hissediyorum, canımın istediği şeyi düşünebilirim, kendi düşüncelerime sığınıyorum, "kafası başka yerde" denilenlerden oluyorum. kafamın başka yerde olmasına bayılıyorum, düşüncelerimin arasındaki yollara sapmayı, zihnimdeki çılgınlıkları özgür bırakmayı çok seviyorum.
ellerimi fazla sabunlamısım yüzüme yaslayarak reels izliyodum gözlerim yandıgı icin agliyorym su an
saçlarımı ve kirpiklerimi çok seviyorum ya
tenimi kokuna, dokuna, günahına bulayıp yarım bıraktın.
yargılamazsanız biseu dicem