Sait Faik " Yazmasam Deli Olacaktım." Sözüyle Bence " Hayata Başka Türlü Katlanamayacaktım." Demek

Dokunmasalar, saatlerce bozuk bir plak gibi sorgusuz sualsiz boş boş oturabilirim. Gözlerimi kırpmadan...

Peki düşüncelerimi de susturabilecek bir güç var mı?

Çünkü beynimin içini kemiren sorulardan kurtulmam gerekiyor artık.

Güne Osho ile başlıyorum; "Üç istek sizi başkalarının kölesi yapar; sevilme isteği, beğenilme isteği, takdir edilme isteği."

Sen denizdin bense aslında sana birleşmiş gibi gözüken gökyüzü. Gökyüzü ile deniz kavuşamaz demi iyot kokulu adam. Biz birbirimize ne kadar yakın olsak da aslında hiç ulaşamayacak kadar uzaktık.Sen deniz ben gökyüzü. Aynı  tonları paylaşsak bile birbirimize yabancıydık. Hiç olmadığı kadar.

Ve bir gün deniz gökyüzünü yuttu. Gökyüzü bir daha görünmemek üzere kayboldu.

Her hikaye mutlu sonla bitecek diye bir şey yok. Gökyüzü her ne kadar mutlu sonlara inansa da.

Ne dersin iyot kokulu adam bir gün deniz ile gökyüzü kavuşur mu? Hiç ayrılmadan mutlu bir son yazabilirler mi?

Ama gökyüzünün umudu tükendi. Belki bir gün başka bir deniz ve gökyüzünün hikayesi mutlu sonla biter. Ama bizim ki belli iyot kokulu adam mutsuz son.

DENİZ GÖKYÜZÜNÜ YUTTU ve GÖKYÜZÜ KAYBOLDU...

Ne zaman görünür olacağım?

" Dokunsalar ağlayacaksın ama hiç dokunmuyorlar" sözüyle iyi akşamlar diliyorum.

Kendimi sürekli dönüp dolaşıp aynı yerde buluyorum ✨

Dünyanın en ağır yüküdür, gönlü sende olmayanı ısrarla yüreğinde taşımak.

Vazgeçmek istesen de vazgeçememek.

Her şeyden sonra bu sondu demek.

Ama sesini duymak,seni hissetmek yeterlidir her şey için.

Bile isteye o yükü taşımaktır.

Canın yansa da bazen bu yükü taşımak ağır gelse de.

Gerçek sevgi bu değil midir?

Karşılık beklemeden onun mutluluğunu düşünmek.

Çok uzaktan olsan da bir o kadar yakınsın iyot kokulu adam.

Kendimi hiç bir yere ait hissetmiyorum...

Güneşi kaçırmamalıyım deyip kendimi kulaklığımla sokaklara attım.