Toygar Işıklı'nın ' Hayat Gibi ' şarkısının " Sanki Elimi Hiç Bırakmamışsın Gibi, Yokluğunda

Kendimi sürekli dönüp dolaşıp aynı yerde buluyorum ✨

Her insanın kalbinden, ruhundan parçalar taşıyan bizleri kah güldüren, kah güldüren, kah düşündüren... Bozkırın hikayesi GÖNÜL DAĞI

"Bozkırın en büyük adetidir bu zamansız gelmeler ve gitmeler. Çünkü gelmek gitmenin kardeşidir buralarda. Her kavuşma bir ayrılığın habercisidir. Her gelişin bir gidişi vardır."

Güne Osho ile başlıyorum; "Üç istek sizi başkalarının kölesi yapar; sevilme isteği, beğenilme isteği, takdir edilme isteği."

Tam unuttuğumu zannettiğim anda kendini 'ben buradayım' diye hatırlatan herkesten nefret ediyorum...

İnsanlarla aramdaki ilişkide öyle çabalıyorum ki, bazen kendime hayret ediyorum. Üzüldüyse, kırıldıysa kendimi affettirmeye çalışıyorum. Bir yanlış varsa doğru yapmak adına birçok şey deniyorum. Ama sonra fark ediyorum ki itekleye itekleye yürüyormuş bu ilişkiler. Bunu anladığım an çabayı, mücadeleyi bırakıyorum ve bekliyorum. Benim için ne yapacaklarını bekliyorum. Genelde bir şey yapmıyorlar. Ben de tümüyle pes edip vazgeçiyorum. Neden böyle olduğunu bilmiyorum. Tek taraflı çaba her zaman en kötüsü olmuştur. Zaten itekleye itekleye bu ilişkilerde yürümez. En iyisi bırakmak.

Çok yoruldum biliyor musun? Hem de çok. Sürekli bu hayatta birilerine kendimi kanıtlamaya çalışmaktan, beni sevsinler diye uğraşmaktan, kendimi beğendirmeye çalışmaktan çok yoruldum. Her şeyin iyi olacağına dair olan şu aptal umudumdan, içimdeki bitmek tükenmek bilmeyen hayallerden, en önemlisi de ne biliyor musun? Yazdıkça rahatladığımı düşünmeme rağmen farkında olmadan onu kalbimde taşıyıp kendime yük etmekten çok yoruldum. Ha sakın ciddi bir şey oldu zannetmeyin. Genel bir ben. Hayatın acı gerçeklerle bazen yüzüne çarptığında kendine gelen. Sonra ise sabah hiç bir şey olmamış gibi devam eden bir ben.

Geceye bu şarkıyla veda edip, mutlu bir sabaha uyanmayı diliyorum.

Küçükken hep büyümek isteyen benliğimin şu an çocuk olma ihtimali olsa şüphesiz hiç düşünmeden kabul ederdim.

Hiç bir şeye tahammülüm kalmadı.