Sana çok Bağlıydım Ama Bağımlı Değildim~

tanrı dünyayı yeniden yaratsaydı, yaratırken de beni yanında tutsaydı. derdim, ya benim dilediğimce yarat dünyayı ya da sil benim adımı defterden~

seni saklayacağım inan

yazdıklarımda, çizdiklerimde

şarkılarımda, sözlerimde.

sen kalacaksın kimse bilmeyecek

ve kimseler görmeyecek seni,

yaşayacaksın gözlerimde.

sen göreceksin duyacaksın

parıldayan bir sevi sıcaklığı,

uyuyacak, uyanacaksın.

bakacaksın, benzemiyor

gelen günler geçenlere,

dalacaksın.

bir seviyi anlamak

bir yaşam harcamaktır,

harcayacaksın.

seni yaşayacağım, anlatılmaz,

yaşayacağım gözlerimde;

gözlerimde saklayacağım.

bir gün, tam anlatmaya…

bakacaksın,

gözlerimi kapayacağım…

anlayacaksın.

Kimseler anlamamış seni, ruhunu küstürmüşler.

Ne arkadaşlarımla dışarı çıkabiliyorum ne evde eleştirilmeden ailemin yanında oturabiliyorum ne de ailemle düşüncelerimi paylaşabiliyorum ama elimde telefon olduğu için sürekli uyarılıyorum. Bana telefondan başka seçenek bırakmadılar ama bunun farkında dahi değiller.

onu bunu bırak benim okuduğum kitapları okumuş musun okumamış mısın

çok mutsuz olabilirsin, çok acı çekebilirsin, her şeyini kaybetmiş, ölmek istiyor olabilirsin. sen ne yaşarsan yaşa; hayat kendine gelmeni beklemeden akar gider ve zaman seni asla durup da beklemez. sen ne kadar gözyaşı dökersen dök bir yerde insanlar kıskanılacak derecede mutlu olmaya ve gülmeye hatta kâhkâha atmaya devam ederler. yani çektiğin acıları en derin sen hissedersin. ve onların verdiği zarar yetmiyormuşçasına kendini öldüresiye hırpalarsın. aslında çeker gidersin ama herkes kaldığını sanır.

İntikam almayacağım. Nefret etmeyeceğim. Bağırmayacağım. Ne kadar sorarlarsa sorsunlar tek kelime anlatmayacağım. Haklarında tek kötü bir şey düşünmeyeceğim. Ben bugünleri de atlatacağım ama bir daha asla yanınızda olmayacağım.

Duymaz sağır, uydur bağır~

derken karanfil elden ele..