Ben küçükken de gizli gizli ağlıyordum.
Ne arkadaşlarımla dışarı çıkabiliyorum ne evde eleştirilmeden ailemin yanında oturabiliyorum ne de ailemle düşüncelerimi paylaşabiliyorum ama elimde telefon olduğu için sürekli uyarılıyorum. Bana telefondan başka seçenek bırakmadılar ama bunun farkında dahi değiller.
saçlarımı okşasa, düşüncelerim intihar eder gözlerim uzun zaman sonra uykuya yenilirdi
ufacık şeylerle mutlu olanlardan ufacık şeyler esirgenir, hiçbir şeyle yetinmeyenlerin önüne dünyalar serilir