Her şeyi Alttan Alıyorum, Görmezden Geliyorum, şakaya Vuruyorum; Doldukça Doluyorum Ve Artık Tek

yarının hayali bugüne yeter mi?

kaçtım kederimden, aynalarda yüzüme bakmam~

Hiçlik içerisinde aynı noktanın çevresinde insanı çıldırtıncaya kadar dolanan hep aynı düşüncelerin bir insanı nasıl yiyip bitirdiğini anlatamam.

Şuan okuduğunuz kitabın 78. sayfasındaki ilk cümle nedir?

@kediyisevenkiz @esingibibiri @ruhunuukaybedenkiz @begumistefelan @aybenimizmirsenin

Şu anda okuduğunuz kitabın 88. sayfasının ilk cümlesi nedir?

@besincielement @benonurunzeynepi @antiprenseszehraa @siyahhkadiin @sanagelmeyekorkanben @siyahaamahkumbiri

paragraflarca yazı sildim ben. anlamazsınız, hatta daha da kötüsü yanlış anlarsınız diye. her sildiğim harf içimde katlanarak büyüdü, kanlaştı. onu anlamayacaklarını bildiği için ağzını açmayan ama anlaşılmayı bekleyen evsiz, başıboş küçük bir çocuğun hislerini paylaşıyorum sanki. düşüncelerim, uykulu hissedişlerim ve yorgunluğum çoğaldı ama bir türlü içimdekileri anlatacak cesaretim olmadı

Farkettim

Ama sadece birinin fark etmesi yetmiyor

Sen herzaman farkedilirsin merak etme çünkü farklisin ????

İyi anlamda farklısın dediğini varsaydım. Teşekkür ederim:)

Bana başka bir gece daha göremeden öleceğini bilen kelebeğin neşesinden bahset, çok yorgunum..

Cahit Zarifoğlu

‘‘Bak.’‘ dedi. ‘‘Pencere, penc ve re kelimelerinden oluşur. Penc şu tavladaki sayı yani beş demek, re ise yol demektir. Burayı, şu dört duvarı düşün. Hangi tarafa gitsen yol yok, kapalı. Pencere de bu dört duvarın arasında açılan beşinci yoldur, unutma.’‘