Solitute And Peace
Solitute and Peace
More Posts from Purplepalacecookiesalad and Others
Bazen tek sığınaklarımızdır kitaplar...
Bazen ise duygularımızı tek açabileceğimiz bir deliktir satırları...
Bugünün kitabı Dostoyevski Suç Ve Ceza romanı...
Peki siz şuan hangi kitabı okuyorsunuz ya da başladığınız bir kitap var mı?
Önerilerinizi yazarsanız çok sevinirim.
Herkese yıldızların hiç sönmediği, Gecenin karanlığının sizi hapsetmediği, Kendi içinde tutsak kalıp içinden çıkamayanlara ise ışıklarla , aydınlıkla ve Yıldızların ve Ayın parlaklığının her zaman yüzünüze yansıdığı bir gece dilerim.
İyi geceler...
Books and Cats ❤️🖤🌙
ig credit: sarahwitpeerd
Bazen bir çatıda yalnız başına kahveni alıp yıldızları izlemek...
Kendini karanlık bir odaya kapatmaktan daha iyiydi bir yandan da...
Herhangi bir günün cuma akşamı...
Kafam bulanık, kendimi ben bile tanıyamaz hale gelmiş şekilde şuan buradayım.
Karışıklık, yalnızlık, çaresizlik ve güvensizliğim kendimi daha çok bitik hale getiriyor.
Geceleri sabahlıyor... Kafam patlayacak kadar içinde bulunan gürültüden dolayı çatlıyor.
Kitap okuyor, müzik dinliyor ve günü bir şekilde boş bitiriyorum.
Okul açılacak yakında ama açılsa da değişim olmayacak.
Beni bekleyen sınıfta sevecen bir şekilde biri olmayacak...
Yine yalnız başıma sırada oturup kitap okuyarak ya da çevremdeki boş insanların hareketlerini izleyip bu dönemi de bitireceğim.
Satırlara sözleri geçirirken zihnimdeki bütün düşünceleri aktarıyor olacağım.
Bu yüzden eğer okumadan geçersen hiç şaşırmam veya umursamam çünkü bu senin tercihine bağlıdır.
Beni şu ana kadar umursamayanlar arasında senin bir tarafın eksik olmaz sadece artısı olur.
Önceden ben hep bir hata mı yaptım diye sorgulardım kendim kendime ama anladım ki sonrasında bu insanların kendilerinin beni anlamak istememelerinden kaynaklıymış.
Bir insanın elinden sıkıca tutup ona bir daha ayrılmayacaklarına dair söz vermek o kadar kolay oysaki...
İnsanların bencillikleri yüzünden kalp kırıklıkları yaşayan o diğer topluluk için nasıl zordur oysa onlara güvenmeleri, inanmaları, kendilerinden bile daha çok sevmeleri ama böyle insanların değeri bilinmemektedir.
Gerektiği zaman gecelere haykırdığımız, ağladığımız ve dayanamıyorum dediğimiz geceler hep vardı...
Peki kimse yine yanımızda var mıydı?
