ben tüm bunlarla baş edecek gücü kendimde bulamıyorum. ne olur bitsin.
Sence Tumblr da kalmalı mıyım
kimseye anlatamadığın şeyleri, hatta kimseye paylaşamadığın; üzüntünü, şaşkınlığını, mutluluğunu, özlemini paylaşacağın birisi yada başka bi yer varsa eğer beklemen hata :) *bekleme git*
Belki 1 şarkı'da, belki de 1 bankta buluşuruz.
bilsen içimi dersin; bu yaşıyor olamaz.
Yatakta bir şey yerken mutlaka dökerim. İki dakika keyif yapayım diye başladığım işin sonunda yarım saat çarşaf değiştiriyorum.
nasıl olurda on milyar insan içinde yalnız kalır insan?
sana şarkılar yazmadım belki
sana belki manalı şiirler, akrostişler
belki bi kompozisyon
belki küçük bi mektup yazamadım
ama ben sana sevgimi diktim bi bahçe gibi kalbine, sevgimle anlatmaya çalıştım varımı yoğumu..
şimdi yazarım buralara sana söyleyemediğim onlarca hislerimi..
söyleyemem çünkü paslanır, iyi bakamazsın sen onlara yıpratırsın..
kağıt gibi çok ihtiyacın olur ama umursamazsın belki de..
Avazım çıktığı kadar susuyorum!
İçki için, sarhoş olun, küfredin, sevişirken gürültü yapın, çığlık atın, kimyasallardan uzak durun, muslukları açın, gece uyumayin, sebepsiz öpüşün, ağlayın, ağlatmayın, yalan söylemeyin, başkaldıran, isyan eden, mum yakin, şarabı şişeden, sigarayı filtresizinden için, Jim Morrison dinleyin, olmadi Tom Waits, kedileri okşayın, birbirinizi okşayın, beraber duş alın, evde çıplak gezin, insanları takmayın, tadını çıkarın.
“Sana dokunmak tüm insanları affetmek gibi”
İnsanlar varken de yalnız kalıyorsun anlamıyor musun?