Herkes mutluluğun formülünü bulmaya çalışıyor, ben de mutsuzluğunkini buldum.
Kendi kendini intihar fikrinden vazgeçiren birinin ne kadar ihtiyacı olur ki diğer insanlara?
Sence Tumblr da kalmalı mıyım
kimseye anlatamadığın şeyleri, hatta kimseye paylaşamadığın; üzüntünü, şaşkınlığını, mutluluğunu, özlemini paylaşacağın birisi yada başka bi yer varsa eğer beklemen hata :) *bekleme git*
yanlış zaman, yanlış ülke
'Kalk gidelim desen bir saniye durmam.
Bloğunu daha yeni keşfetmeme ne demeli?
Hiçbir şey için geç değildir. :)
sen, ben ve kedimiz
kendini sev bi de kedileri.
istediğin kadar bağır, nasılsa kimse duymayacak