Istediğin Kadar Bağır, Nasılsa Kimse Duymayacak

pers mitolojisinde efsanevi bir kuştur butimar. Sıvı ihtiyacını sadece deniz suyu ile karşılar. Denizi o kadar çok sever ki, deniz kıyısına konar, kanatlarını açar ve tek başına oturur denizi seyreder. Denizin bir gün kuruyacağından korkar ve bu korku yüzünden hiç su içmez. En sonunda da susuzluktan ölür.

"Bu satırları ölmeden önce yazıyorum. Bedenen ölmeden önce.

Aslında ruhen çoktan asmıştım kendimi.

Papatyalarla donatılmış bir iple,

Boynumda ipin bıraktığı kızarıklıklar,

Ve arasında papatya izleri.

İntiharımın süsleri.

Burna yeni gelen kokudan anladılar,

Papatyaların öldükten sonra koktuklarını."

hey çocuk, görmüyor musun? senin için ağlayanlar oldu.

Bunları sen mi yazıyorsun

sadece saçmalıyorum işte

çabaladıkça daha da dibe batıyorum.

Herşeyi sonlandırabilirsiniz. Üzüntünüzü, ağlamanızı, kahkahanızı, sevginizi, nefretinizi, ama kafanızda ki sesleri asla...

bilsen içimi dersin; bu yaşıyor olamaz.

%102 love.

koşarak çıktığın merdivenlerden, ağır adımlarla inmek gibi*

hevesle aldığın çiçeği, sinirle çöpe atmak gibi*

bu dünyaya değil, bu dünyadakine aşığım.