Hiçbir şeyin Asla Eskisi Gibi Olmayacağını Anladığınız An Sadece Geçen O Kadar Zamana Kırılıyorsunuz

"gülüşlerim sana,

sarılışlarım sana,

bakışlarım sana,

her şey sana,

her şehir sana,

her şiir sana,

ağlayışlarım sana,

ölüşlerim sana,

dokunamayışım sana,

sarılamayışım sana,

koklayamayışım sana,

bütün sokaklar sana,

hayatım sana,

ben sana,

aşığım."

Eskisi kadar konuşasım yok, ne hissettiğimden bahsedesim yok, hiç kimseyi merak etmiyorum, hiçbir hararetli konuşmayı dinleyemiyorum, hiçbir şey ilgimi çekmiyor. Kendimle yalnız kalmak iyi gelecek ama kendimi de bulamıyorum.

"Öyle kırgınım ki, Bulut olsam günlerce dinmez yağmurum."

Uzun süredir yarın ne olacak kaygım yok. Yarına dair beni motive eden bir şey de yok. Sadece uyuyorum ve yarın oluyor, o kadar.

'tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: 

ya bir insan bir yolculuğa çıkar,

ya da şehre bir yabancı gelir.'

“Beni biraz dinlendirir misin?

Omzunda,

koynunda

dizlerinde

hiç farketmez.

Ama saçlarımı okşa, kendimi taşıyamaz hâldeyim.”

Bilmezler ki Piraye aşkından ölürken yine Nazıma dönmedi.

Gülümsemek; adaleti bozuk düzene, sessiz bir küfürdür. Gülümseyin

Garip bir zamanda yaşıyoruz; Tuşsuz telefonlar, Kulpsuz kapılar, Duygusuz ilişkiler , Ve beyinsiz insanlar... Vakit geçsin diye yaşıyorum sanki..

Biraz daha dudaklarını kıvırsana yukarı doğru benim için. Yalandan da olsa gülmek çok yakışıyor sana.