Bildiğim Tek şiir Sensin, Anlamın çok Derin...

Gitme diyebilecek kadar güçlü olmalı insan hayatta. Çünkü hiç kimse, kaybettiklerini unutabilecek kadar güçlü değil aslında...🥀

Ama nafile, aramızdaki bütün yollar kapalı... Bütün dallar kesik... Yokluğun buz gibi soğuk... Üşüyorum... Yüreğim de donmuş sanki, gözlerim de... Ateşler içinde bedenim... Öyle bir üşüme ki, hiç bir şey ısıtmıyor artık. Bütün uzuvlarım uyuşmuş. Ezip geçiyor ruhumu acılar... Yoksun işte, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor şimdi. Kirpikleri kırılan bir zamanın teninde ağrılı şiirler topluyorum gecelere... Bilirim, sevmek ve özlemek bir ateşe dokunmaktır; yakmaktır yüreğini yangınlarda. Ama ben üşüyorum. Yokluğun buz gibi soğuk. Yakacak bir şeyimde yok… Ağlıyorum, buza dönüşüyor gözyaşlarım… Ağlıyorum, akıp gidiyor gözyaşlarım

Duraklamadan geçiyoruz birbirimizin sokaklarından, soluk almadan.. Kimse dokunmuyor kimsenin yarasına.. Herkes kendi içinde.. Herkes kendi iç kanamasında..!

@1duygusalhikayem ♥️

"Bir yorgunluk düşün,

kendinden razı.."

İbrahim tenekeci

hasta olsaydım, iyileşebilirdim. hayır. yaradılışımda eksik bir şey var, bu da iyileşmiyor.

.

.

.

İnsanı kalbinden tutmalı,kayıp gitmemeli avuçlarından...💔

“Çok sevdiğin ama geri döndüremeyeceğin kişiler, her hatırladığında seni tekrar tekrar terkeder.” diyor Tolstoy. Çünkü iyi bir hafıza, en büyük cehennemdir. Hatıralar acı verici şeylerdir. Çünkü hatıra olmuş şey, muhtemelen bir daha hiç yaşanmayacak kadar uzaktadır.

Şimdi Sen diyeceksin ki;

Hanqimiz daha çok yandık.

KüL terazide tartıLmaz,

Rüzqar biLir kıymetini..

-Sanırım yaşamaya bile üşeniyorsun.     -Öyleyim sanırım                                                       -Peki özellikle sevmediğin şey nedir?              -Her şey.