Boş insanları değil hoş insanları sev.
Gecenin karanlığımıdır onu korkutan yoksa geceyi aydınlatan ışığın yalnızlığımı.
Bugün bekletilirsin yarın terk edilirsin.
Hayatı boş insanlara yaşatmayın kendiniz yaşayın.
Sadece gözle görüle bilseydi yanındaki beni görürdün.
Sessiz ve sisli bir gecede
Dolaşırken mahallede
Karanlık bir köşede
Beklerdim seni
Fakirlik sayılar gibi sonu yok
Keşke hayatımız sevdiğimiz kitaplar gibi olsaydı.
Zevkler ve renkler tartışılmaz
İçimdeki beni bende bilmiyorum
Herkes çocuk yapabilir ama çok azı iyi baka bilir.