Babamın dalgın düşünceli bakışları beni ağlatıyor.
İnsanlar bencildir. Gerekirse sende bencil olmalısın... canın mı yandı? Çok mu üzdüler seni? Seni en çok sevene git, ailene annene git.. Kaç git buralardan, kim açtıysa bu yarayı uzaklaş ondan. Kim seni yarım bıraktıysa kurtul ondan yeni insanlar tanı. Bambaşka bir başlangıç yap. Kimse seni gerçekten tanıyamasın. Acılarınla kendine bir duvar ör ve ölüm gelmedikçe yıkma o duvarları. Ağlama bak! Ben yazarken ağlıyorum sen okurken ağlama benim duvarlarımı yıktılar seninkini de yıkmalarına sakın izin verme!..
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama “iyiyimler” yamaladım dilime.
Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
Annem
Ki beyaz bir kadındır
Ölüsünü şiirle yıkadım.
Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı,
Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım.
Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım.
Aşk diyorsunuz ya,
İşte orda durun bayım
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan,
Yırtık ve perişan.
|Didem Madak-Siz Aşktan N'anlarsınız Bayım|
Sen herzaman farkedilirsin merak etme çünkü farklisin ????
İyi anlamda farklısın dediğini varsaydım. Teşekkür ederim:)