anlamıyorsun işte, senin güzelliğin fiziksel değil.
sana şarkılar yazmadım belki
sana belki manalı şiirler, akrostişler
belki bi kompozisyon
belki küçük bi mektup yazamadım
ama ben sana sevgimi diktim bi bahçe gibi kalbine, sevgimle anlatmaya çalıştım varımı yoğumu..
şimdi yazarım buralara sana söyleyemediğim onlarca hislerimi..
söyleyemem çünkü paslanır, iyi bakamazsın sen onlara yıpratırsın..
kağıt gibi çok ihtiyacın olur ama umursamazsın belki de..
sıkıldım ama kendimden
"Bu satırları ölmeden önce yazıyorum. Bedenen ölmeden önce.
Aslında ruhen çoktan asmıştım kendimi.
Papatyalarla donatılmış bir iple,
Boynumda ipin bıraktığı kızarıklıklar,
Ve arasında papatya izleri.
İntiharımın süsleri.
Burna yeni gelen kokudan anladılar,
Papatyaların öldükten sonra koktuklarını."
Kafamın içinde susmaları için yalvardığım sesler var.
Bu dünya için kendini paralaman gülünç
Balıklar ağlar, kelebekler intihar eder. Bazen herkes biraz kördür.
kafamı dağıtmak istiyorum, ruhsal değil
Hava tam sımsıkı giyinip nereye gittiğini bilmeden kulakta müzik ile saatlerce yürüyüp güzel kararlar alıp intihar etmelik hava
İnsan insana ev olmalı, çıkmaz sokak değil.
İçimdeki çığlıkları ne zaman duyacaksın ?