Kapı Eşiğine çöküp Hıçkıra Hıçkıra Ağladığın O An*

Tek cümle ettiğiniz yok ama yalandan paragraflar, sanat eseriniz.

beni bırak, takıntılarım var

hiç kurulmamış cümleler var, onları sana armağan ediyorum'

Kupkuru dudaklarımda mutluluk uzak

tanrım, kabullen artık ikimiz de bu işin içinden çıkamıyoruz.

Odama geri döndüm. Yatağa oturdum ve düşündüm,düşündüm,düşündüm...

sanki daha önce tenin tenime değmiş gibi.

çabaladıkça daha da dibe batıyorum.

bu karanlıktan çıkmak isteyen de benim, karanlığa sürükleyen de..

Kendi kendini intihar fikrinden vazgeçiren birinin ne kadar ihtiyacı olur ki diğer insanlara?