Derin Iç çekişler, Bazı Acılardan Daha Zararlıdır.

Anı yaşayamıyorum geleceğe de pek güvenmem. Geçmişteki anılarda yaşıyorum genelde iyi de olsa kötüde olsa oralarda bir yerdeyim işte.

İnsan bazen durup düşünmeli. Attığı adımı, aldığı nefesi, vardığı kişiyi. Sonra sormalı kendine açmalı mı kapılarını, yıkmalı mı duvarlarını? Şayet vardığım kişi Nuh değilse eğer o gemi su alır mı bilmem. Belki de bu yüzden binmek gelmez içimden o gemiye. Çünkü batarsa, boğulmaya yetecek kadar yük var üstümde. Sonrası... sonrası zaten Sessizlik olur artık.

Bir süre burada olmayacağım. Açıkçası pek iyi bir dönemden geçmiyorum. Her şeyden uzaklaşmaya karar verdim. Buraya tekrar döner miyim, açıkçası onu da bilmiyorum. Şimdilik hoşça kalın.

Herkes birileri tarafından delirir. Şanslı olanlar kendilerini delirtenlerin gözlerine bakarak yaşarken, şansız olanlarda kalplerinde yaşatıp anılarda yaşarlar.

Derler ki; insan dünyaya gelmeden önce kaderini görür, yaşayacaklarını bilir ama unutmayı tercih edermiş. Acaba ne gördüm de bu hayatı yaşamaya değer buldum, bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey varsa bu hayatı yaşamaya değer kılan şey her neyse ona ihtiyacım var.