Kafamın Içindekiyle Savaşmaktan Kendimi Sürekli Yorgun Hissediyorum. Mental Olarak Iç Savaştayım.

dörtmartikibinyirmibir *

savurdum kendimi,yollarımı,içimi bir tebeşir parçası gibi yere düşüp parçalara ayrıldım toplanmak zaman aldı,keşke dedim keşke şu gökte rüzgarla dans edip yolunu bulmaya çalışan bir kuş olsaydım,keşke dedim keşke bir balık olsaydım,unutmak,en büyük aşkım olsaydı?vazgeçmek istemedeydim.normal bir günde bir kitap açsaydım okumaktan hiç sıkılmasaydım,gitmediğim görmediğim her bir yerde bir parçam olsaydı,kaybolan parçalarımı arayıp bulabilseydim keşke. Bir darağacına asılı ruhumu Tanrı’ya adadağım gün kaybettim kendimi bir daha kendimi bulmamak üzere.

“benden bu dünyaya sığmamı beklediler.”

Seviyorsan söyle, bugün duymaya ihtiyacım var.

"Babam gözümün önünde anama yumruk vurunca kendimi dışarı attım. Etrafıma baktım. Tavuklar, köpekler, koçlar, sığırlar.. Hiçbir hayvanın erkeği dişisine kuvvetini denemiyor. O zaman dedim ki dişisine vuran erkeğe hayvan bile demek yanlış. Hayvana haksızlık." -Yedi Numara

Kafamdaki gürültüler, evcil sandığım yaban bir gülü özlüyor.

Toby Harvard

“Hayatım büsbütün uçuruma yuvarlanan bir araba fakat ben radyoda çalan şarkının güzelliğine gülümsüyorum.”

Keşke gerçekleşiverse hayaller gün aydığında

keşke bitse her şey ışığı kapayınca

bir hissin dışına tamamen çıkınca, onu hiç yaşamamışsın gibi oluyor, sanki hiç içinde olmamışsın gibi. geçer dedikleri bu oluyor işte. öyle bir geçiyor ki, hiç gelmemiş gibi oluyor. yaşadığın her şeye yabancılaşıyorsun. o hislerin içindeki kendini geride bırakıp yürümeye devam ediyorsun, istesen bile geri dönemezsin. yaşamak garip bir şey, olan bitenin ellerindeyiz.