Bana Elini Uzattı, Ellerimiz Birbirine Değdi Sıcaktı, Inceydi, Kıskanırım Anlatmaya Bu Eli..

Artık hissedemiyorum. Kendimi kaybettim. Duygularda gelebilecek en son noktaya geldim, yıktım her şeyi. Umursamıyorum, beklemiyorum ve umudun ne olduğunu bilmiyorum. Ben sevgiyi tükettim, kendimden geçtim. Dümdüz yaşıyorum.Yıprandığını bir tek senin bilmen kıvranış ağladığını kendin görmen ruhen yıkılış .Artık bir şeyler için çabalamaktan yoruldum. İçin karanlıksa hiçbir çiçeği sulayarak büyütemezsin.“Belki farkında değildir.” diyerek, içimi sana karşı hep sıcak tutabilmek için aklımı kaç kere yok saydığımı bilemezsin.Ve herşeye rağmen hep şunu demek istiyorum “Sonunu boş ver, başı çok güzeldi.”

Umut

Umut Belki Yarındır

Bir kadını güzel seveceksin..

Biraz daha dudaklarını kıvırsana yukarı doğru benim için. Yalandan da olsa gülmek çok yakışıyor sana.

Unutur gibi olursun, yeniden çıkar karşına. Sonra yeniden gider…

(via umutlarimparamparca)

Bir kadın sevilmeye neresinden başlanır?

-Kusurlarından.

Bu kadınları değil insanları sevme kriteridir,birinin kusurlarını kabullenip ve benimsemeye başladığınızda , o insanı sevdiğinizi anlarsınız.

Sadece üzgünüm.

10 Ekim 2020

Devamı var yalnızca, Yalnızca ACI.

Geceye Cem Adrian bırakalım.. Cem Adrian “seni kendimden sakınıp, bir başka kalbe emanet ettim” derken nasıl ölmüyorsun? O cümle insanın içini yakar.

“rakı doldur!” dedim, “eksilmesin!” ben bazen eksilirim biraz aslında hepimiz eksilirmişiz biraz bunu sonradan öğrendim