Kalp, dünyanın en sessiz kırılan oyuncağıydı.
Bedenim büyük ama yüreğim küçük biliyor musun? seni içine soksam diyorum, nefes alacak yerim kalm
"yaralı bir ruha, dertli bir başa teselli olduğumuz an dünyayı güzelleştiririz. bir ruhun diğerine dokunduğu andır, hayatın mucizesi."
Kirpiklerinin sayısını biliyordum...
Ve sevilmediğimi iliklerime kadar hissettiren adamın bir başkasını nasıl sevebildiğini gördüm. :((
"Benden özür dileyeceksin. Hayatımın tam ortasına koydum seni.
Orada duramadığın için benden özür dileyeceksin."
Dönme. Bak canımı yakıyorsun ve yaşamak zorlaşıyor benim için. Acıdan uyuşmuş bir bedenle ne kadar yaşayabilirim ki ? Aldığım nefesin bir anlamı yok, yediğim yemeğin, içtiğim suyun, uyuduğum uykunun, yaşadığım hayatın hiçbir önemi yok. Benim sadece, açtığın yaralar ve seni seven kalbim arasında sıkışıp kalmışlığım var. Yapma. Gerçekten artık zorlanıyorum. Aklım senden nefret ediyor lakin içimde susturamadığım bir yanım sana aşık. Seni söküp atamıyorum. Bir köşede bırakıp kaçabilsem içim rahatlayacak, yüküm hafifleyecek, sırtıma saplanan onlarca bıçaktan biri çıkacak. Ama yapamıyorum. Seni bir köşede bırakıp öylece çekip gidemiyorum. Denedim. Gerçekten denedim. Seni bir köşede bıraktım. Lakin gözüm arkada kaldı. Olmadı. Tekrar her hücremle istedim seni. Sanırım artık kabullenmeliyim. Seni içimde yaşatmayı, seni benimle birlikte yürütmeyi kabullenmeliyim
“güzel bir ruha aşık olan ona hayatı boyunca sadık kalır. çünkü sevdiği şey ebedidir.” diyor platon. ruhlar hiçbir zaman eskimez, yaşlanmaz. eskiyen düşünceler ve bedendir
“ yüzü gitgide
suya dönüşen kadınım..
bir gün bütün aynaları kırarsam şaşırma..
ben aklımı yitirdim
Düş müydün yoksa düşmüş müydün yüreğime?
Takılıp geçmişine,Deva mıydın yoksa dert miydin geleceğime?
Sen miydin yoksa sensizlik miydi büyüyen içimde?
Ne yaşayabildim seni ne de öldürebildim içimde.
Yaşıyor muydum yoksa ölmüş müydüm?
Söyle. Her zerremde olup da hiç olmayan sevdam... :(